Қазақ киносының саңлағы

Выпуск - №11(608)   :   22.03.2024
241
image

Шәкен Аймановтың 110 жылдық мерейтойына орай Қостанай қызмет көрсету саласы колледжінің 1-курс студенттері Ы.Алтынсарин атындағы облыстық балалар мен жасөспірімдер кітапханасындағы «Даланың ұлы режиссері» іс-шарасына қатысты.

СП-23, СК-23 тобының студенттеріне іс-шара барысында өз заманының дарынды әртісі Шәкен Аймановтың өмір жолы туралы презентация мен бейнематериал көрсетілді. Шакен Айманов – Қазақстандық киноның дамуына және қалыптасуына өлшеусіз үлес қосқан тамаша актер әрі талантты режиссер, ХХ ғасырдың ұлы тұлғаларының бірі. Өз заманының режиссері Шәкен Айманов алдына қазақ халқының рухани қазынасы мен мыңжылдық көркем мұрасын әлемдік экрандар мен сахнаға шығару мақсатын қойды. Халқының асыл ұлы Шәкен Кенжетайұлы көзі тірісінде осы мақсатқа толық қолжеткізді.
Театр сахнасында болсын, кино әлемінде болсын, Шәкен Аймановтың қолтаңбасы тиген дүниелердің бәрі ерекше құнды. Шәкен ойнаған Хлестаков («Ревизор»), Ақан сері («Ақан сері-Ақтоқты»), Кассио («Отелло») рөльдері мәңгілік бейнелер. Актер ретіндегі талантына оның жиырма жылдай театр сахнасында ойнаған рөлдері куә. Ол ойнаған әрбір рөл өзгеше бір әлем, өзгеше бір құдіретті паш ететін. Кинорежиссер ретіндегі «Алдар көсе», «Атамекен», «Тақиялы періште», «Атаманның ақыры» және т.б. фильмдері шын мәнінде қайталанбас туынды болып қала бермек. Аталмыш іс-шара өскелең ұрпақтың жүрегінде ұмытылмас әсер қалдырғаны хақ.

Мендыгуль АСЫЛБЕКОВА,
Қостанай қызмет көрсету
саласы колледжінің кітапханашысы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.