Тағылымды «Абайтану» курсы

Выпуск - №49(597)   :   29.12.2023
422

Абайдың шығармашылық мұрасы – халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы. Мектебіміз Абай атын иеленгендіктен, «Абайтану» курсын ұйымдастыруым орынды болды деп ойлаймын.

Абайтану негізінен Абайдың туғанынан бастап, азамат болу кезеңдерін зерттейді. Абай және оның өскен ортасы, ақын болып қалыптасу кезеңі негізінен сол дәуірдің қоғамдық сипаты мен халықтың әлеуметтік тұрмысына байланысты өзіндік жалғасын тауып отырады. Курс Абай Құнанбайұлының қазақ жазба әдебиетінің көшбасшысы ретінде құбылыстық сипатын, бүкіл ақындық әлемін, өлең өнеріндегі өзгешілігін, шеберлігін танытуға бағытталған. Бұл курс өзіне төмендегідей міндеттерді жүктейді:

– Абай Құнанбайұлының шығармашылығының зерттелу жайына тоқталып, абайтану ғылымының тарихынан мәліметтер беру;
– Ақынның ғұмырнамасына байланысты тың деректерге сүйеніп, ақынның жазба әдебиеттің көшбасшысы ретіндегі орнын айқындау;
– Абайдың қазақ поэзиясына әкелген жаңалығын айтып, өлең өрнектерін дамытудағы рөліне тоқталу;
– Ғұлама ойшылдың философияллық нақыл сөздерінің мән-мағынасын ашып, тәлімгерлік тағылымы жайында сөз ету;
– Ақынның аудармадағы еңбегіне тоқталу, басқа ел шығармаларын қазақ тіліне аудару шеберлігін айқындау.

«Абайтану» курсында Абай мұрасын жан-жақты әрі терең танытуға мүмкіндіктер жасай отырып, оқушылардың ғылыми танымын қалыптастыруды басты мақсат етіп отырмын. Курс барысында әр оқушы өзі таңдаған тақырыбы бойынша ізденіп, түрлі бағытта шығармашылық жұмыстар жасайды. Сабақта ақынның ғұмырнамасымен таныса отырып, шығармаларын жатқа оқып, тақырыпқа сай моделирование (үлгілеуді) жасауды ұнатады.

Оқушылармен Жидебайдағы Абай мұражайына онлайн саяхат жасап, ақынның шығармаларын, қарасөздерін жатқа айту жарыс сабақтар өткізіледі. Осы курста оқушылармен Абай оқуларына және ғылыми жобаларға да дайындық жасалып жатыр.


Гүлзада ШАЙМАРДАНҚЫЗЫ,
Абай атындағы ЖББМ
қазақ тілі мен әдебиеті
пәнінің мұғалімі,
Рудный қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.