1979 жылы 25 желтоқсанда Кеңес әскерлерінің шектеулі контингенті Ауғанстан территориясын әуеде де, жерде де кесіп өтті. Сөйтіп, 1989 жылдың 15 ақпанына дейін соғыс жүрді. Биыл 15 ақпанда осы соғыстың аяқталғанына 35 жыл толады.
Осыған орай Мичурин жалпы білім беретін мектебінде Кеңес әскерлерінің Ауғанстаннан шығарылуының 35 жылдығына арналған іс-шара өтті. Іс-шараға құрметті қонақтар – ауған соғысының ардагері, интернационалист-жауынгер Северин Станислав Геннадьевич, Германиядағы совет әскерлері тобының, Варшава шарты әскерлері тобының ардагерлері Мусин Марат Серикович, Шакаров Сейіт Саматович, Ермагамбетов Рамазан Айкенович, сондай-ақ, педагогикалық еңбек ардагері, АӘТД оқытушысы Бурдюг Сергей Петрович шақырылды.
Іс-шара аясында 8–11-сынып оқушылары үшін ерлік сабағы өткізілді. Оқушылар Ауған соғысының ардагерлеріне, Ауған соғысының тарихы және ондағы қызмет жолдары, өткен қиыншылықтары мен есте қалған қуаныштарын, ондағы болған жағдайлар туралы өздерінің көкейіндегі сұрақтарын қойды. Қонақтарымыз өмірлік тәжірибесімен бөлісіп, бастан кешкен оқиғаларын айтып, оқушыларды Отанын сүюге, оны қашанда қорғай білуге шақырды. Іс-шара барысында оқушылар АК-74 автоматын бөлшектеу және жинақтай алу қабілеттерін көрсетіп, өлең оқып, патриоттық әндер шырқап, іс-шара соңы концертке ұласты. Мичурин ауылдық округінің әкімі Балтабек Казгереевич Жумагалиев құттықтау сөз сөйлеп, Ауған соғысының ардагері Станислав Геннадьевичке мадақтама табыс етті.
Іс-шара соңында «Германиядағы совет әскерлері тобының, Варшава шарты әскерлері тобының ардагерлері» Республикалық қоғамдың қорының Қостанай облыстық филиалы атынын мектеп ұжымына өскелең ұрпаққа патриоттық тәрбие берудегі қосқан үлесі үшін алғыс хат берілді. Жыл сайын осы күні біз Ауған соғысына қатысушыларды қазіргі ұрпақ ауған трагедиясын ұмытпауы үшін еске аламыз.
Ерасыл КАЗЫБАЕВ,
Айжан ЖАБАЕВА,
Мичурин ЖББМ
басшысының тәрбие ісі
жөніндегі орынбасарлары,
Қостанай ауданы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.