Парасатты жанға лайық мамандық

Выпуск - №24 (420)   :   12.06.2020
212

Кітапханашы мамандығының маңызын жеткізу мақсатында Қостанай қаласындағы «Строительный» кітапхана-филиалының ұйымдастыруымен «Кітапханашы мамандығыммен мақтанамын» атты іс-шара өткізілді.

Кітап – біздің рухани құндылығымыз, теңдессіз байлығымыз. Өткен замандардың тұңғиық тереңінен сыр шертетін тарихты да, әдебиетті де кітапханадан табамыз. Кітапхана – оқырман мен кітап арасындағы алтын көпір. Ал кітап пен кітапхананың тіршілігіне жан беріп, ұлттық құндылықтар мен оқырмандар арасын жалғайтын жан – кітапханашы.

Іс-шара барысында балаларға кітапханашы мамандығы туралы түсінік, оның өмірдегі маңызы мен қажеттілігі жайлы атап өтілді. Заманауи кітапханашыдан жаңа технологиямен жұмыс істей білу, жоспарлауды, бағдарлама жасауды меңгеруі талап етіледі. Одан қалды тұрақты түрде кәсіби семинарлар өткізу, әлемдік тәжірибеге назар аударып, ақыл-ойды, сана мен парасатты терең саралаудан өткізудің маңызы да зор. Кәсіби кітапханашы дұрыс сөйлей білу, оқырманмен тілдесу мәдениетін жақсы меңгере білсе ләзім.

Оқушыларға кітапханашының ары таза, адал, инабатты, сыпайы, парасатты байсалды, ұстамды, төзімді, кешірімді болуы тиіс екендігі айтЫлды. Сондай-ақ ой-өрісі кең, жан-жақты білімді, мамандығын шынайы сүйетін, ойын оқырмандарына анық, тұжырымды әрі дәл айтып түсіндіре білуі шарт. Осының барлығын бойына жиған маман иесі оқырмандарына беделді, ұжым арасында сылы болары хақ.

Эльмира МИРЗАЛИЕВА,
«Строительный»
кітапхана-филиалы
қызметкері,
Қостанай қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.