«Таза Қазақстан» ұлттық жобасы аясында Рудный қаласындағы «Достық» паркінде Мемлекеттік тілдегі кітапхананың ұйымдастыруымен «Таза болса табиғат, аман болар адамзат» атты паркке серуен өтті.
Қоғамда экологиялық сана-сезімді қалыптастырып, қоршаған ортаны таза ұстау, сонымен қоса ортақ жауапкершілікті арттыру және әр азаматтың туған жерінің көркеюіне үлес қосуға үндеу мақсатын көздеген іс-шараға «ETHNO LIFE» жазғы сауықтыру демалыс орнының оқушылары қатысты.
Табиғат – бізді қоршаған әсем әлем. Ол – көк аспан, шуақты күн, сыбдырлаған жапырақтар, мөлдір өзен, әсем гүлдер мен ну орман және ондағы жануарлар әлемі. Табиғат адамға таза ауа, тұщы су, қоректік тағам сыйлайды. Ағаштар мен бақтар көлеңке береді, құстардың әуезді үні көңіл-күйімізді көтереді. Сондықтан табиғатты аялау, оны қорғау – әрбір адамның парызы екені балаларға түсіндіріліп, кең көлемде мәлімет берілді.
Іс-шара барысында балалар табиғат аясында кітап оқып, ән шырқап, таза ауада серуендей жүріп, табиғат көріністерін қағаз бетіне түсірді. Сонымен қатар «Қызыл табан», «Кім тапқыр?» сияқты қызықты ойындар ойнатылып, жұмбақтар мен викториналық сұрақтар қойылды. Кітап көрмесі ұйымдастырылып, кітапханашы көрмеге шолу жасады. Белсенділік танытқан балаларға кішігірім сыйлықтар тарту етіліп, өнегелі іс-шара соңы естелік суретке түсумен аяқталды.
Айнаш АБЕНОВА,
Мемлекеттік тілдегі
кітапхананың кітапханашысы,
Рудный қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.