Жүректен шығар мейірім шуағы

Выпуск - №48(444)   :   06.12.2020
284

«Жанашырлыққа – жан риза» дегендей, қартайған шағында жалғыз қалған қарияларымыздың жанашыры болып, аялы алақанымызды тосып, жүрек жылуын ұсыну, қазыналы қарттарымызды аялау – азаматтық парызымыз.

Республика көлемінде өзін-өзі тану пәнінің жетекшілігімен жыл сайын қайырымдылық акциясы өткізіледі. Оқушыларды мейірімділікке, қамқорлыққа, достыққа, риясыз сүйіспеншілікке баулып, тәрбиелейтін қазіргі таңдағы тендесіз пәнді ашып, осындай жұмыстар атқарып жатқан Сара Назарбаеваны тілге тиек етпей кетуге болмайды. Ол кісінің бастамасымен жалпыадамзаттық құндылықтарымызды қайта жаңғыртып, риясыз сүйіспеншілікпен бір-бірімізге көмек көрсетудеміз. Әулиекөл бастауыш мектебінде де, «Мейірбандылық жүректен, қайырымдылық білектен» тақырыбында қайырымдылық акциясын ұйымдастырдық.
Қайырымдылық акциясының өтетіндігі туралы мектеп қызметкерлеріне жарияланып, көмекке мұқтаж қарияларымызды анықтауға кірістік. «Жылуы жоқ үйден без, қайырымы жоқ биден без», – дегендей қайырымдылық, адамгершілікті биік ұстап, кісілікті ту етіп, көкірегі қаяулы, жаны жаралы жанның жасын сүртіп, жылы лебізін аямай, қолдан келген жәрдемін ұсынып, достық пейілдерін таныту нағыз кісіліктің белгісі болса керек. Осындай қанатты сөзбен бекініп, Әулиекөл ауданының тұрғыны, жалдамалы пәтерде тұратын жалғызбасты зейнеткер әжеге көмек көрсетілді. Әжемізге жүрекжарды тілегімізді білдіріп, қуаныш сыйладық.
Акция аясында көптеген шараларды өткізуден шектелдік. Оған себеп – бәрімізге белгілі, елімізде болып жатқан пандемияның салдары. Дегенмен шынайы ниетпен жасалған шарапат, мейірімнің жүрекке жетері мәлім. Әжеміздің қуанғаннан көзіне жас алғанын көргенде акциямыздың өз мақсатына жеткенін көріп, бір марқайып қалдық. Әулиекөл бастауыш мектебінің ұжымына үлкен ризашылық білдіреміз!

А.Есекеева,
И.Қалиасқарова,
Әулиекөл БМ өзін-өзі
 тану пәнінің мұғалімдері

 

Реклама

Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.

Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».