Зорлық-зомбылыққа қарсы әлем

Выпуск - №7 (454)   :   19.02.2021
455

«100 нақты қадам» бағдарламасын жүзеге асырып, соның ішінде құқық бұзушылық пен зорлық-зомбылықтың алдын алу мақсатында А.Нұрманов атындағы орта мектепте «Зорлық-зомбылыққа қарсы 16 күн» атты акция ұйымдастырылды.

Қоғамда болып жатқан дүниелердің барлығы дерлік отбасынан бастау алады. Сондықтан қоғамды тазарту үшін, ең алдымен, отбасындағы тәрбиелеу жұмыстары мен сауаттылықты дұрыс бағыттауымыз қажет. Осы мақсатта зорлық-зомбылықтың алдын алу шаралары іске асырылуда.
Аталмыш жоспардың мақсаты – отбасындағы тұрмыстық қатынастар аясындағы құқық бұзушылықты төмендету, кәмелеттік жасқа толмағандар арасында болып жатқан күш көрсетудің алдын алу. Жоспар бойынша даярлық сынып бүлдіршіндерімен бірге 1-сынып оқушылары арасында «Әрқашан күн сөнбесін» шығармашылық сурет көрмесі, 4-7 сынып оқушыларына «Кәмелеттік жасқа толмағандар арасындағы қылмыс пен құқық бұзушылықтың алды алу» тақырыбында кездесу, 5-7 сынып оқушыларымен «Біз саламатты келешек үшін» флешмобы, 1-11 сынып оқушылары арасында «Әр бала зорлық-зомбылықсыз балалық шаққа құқылы» тәрбие сағаттары және 9-11 жоғарғы сыныптарда «Мен зорлық-зомбылыққа қарсымын» атты тренингтер ұйымдастырылып, әрбір өткізілген іс-шараның мақсаттары айтылып өтті.
«Адамға ең бірінші білім емес, тәрбие берілуі керек, тәрбиесіз берілген білім – адамзаттың қас жауы, ол келешекте оның барлық өміріне апат әкеледі», – деген екен ұлы бабамыз Әбу Насыр әл-Фараби. Сол себепті тәрбиені түзегеніміз – қоғамға дерт емес, абырой алып келер азамат пен азаматша өсіргеніміз. Зорлық-зомбылықтың санын емес, зорлық-зомбылықты жою қамын қарастыруымыз қажет. Сонда ғана, зорлық-зомбылықтың қоршауынан шығамыз. Қысымсыз өскен өскелең ұрпақ – жарқын болашағымыздың кепілі.


Жазира САРМАНОВА,
А.Нұрманов атындағы
ЖББОМ педагог-психологы,
Амангелді ауданы

 

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.