Спорт – денсаулық кепілі екені бәріміз білеміз. Десек те, көпшілігіміздің спортпен айналысуды дағдыға айналдыра алмай жүргеніміз тағы жасырын емес. Оның түрлі себептері де жетерлік.
Бұл тұрғыда, үлкендер жағын айтпағанның өзінде, жастардың алдынан да көптеген кедергілер көлденеңінен шығып жатады. Жастарды спортқа баулу – дені сау ұрпақты қалыптастырудың кепілі. Сондықтан бұл тұрғыда атқарылар жұмыстарды жандандыру аса маңызды әрі кезек күттірмейтін мәселе.
Болашағымыз деп үміт артқан жастарымыздың дені ғаламтордың шырмауынан шыға алмай жатқаны да көңіл құлазытады. Күн сайын жастардың жүзбе-жүз сөйлесуі азайып, әлеуметтік жүйе қолданысы, керісінше, артып келеді. Соған орай Ә.Боранбаев атындағы мектеп жанындағы интернат тәрбиеленушілерімен эстафеталық жарыс ұйымдастырылды. Жарыс тәрбиеленушілердің спортқа деген қызығушылығын арттыру, жылдамдыққа, шапшаңдыққа үйрету, білім, білік дағдыларын кеңейтуді басты назарға алды.
Аталған жарыс аясында қатысушылардың бойынан спортты жанына серік ету арқылы олар дені сау ұрпақ ретінде қалыптасып қана қоймай, тәрбиелі әрі саналы жастардың қатарын арттыруға септігін тигізетінін байқадық.
Әсемгүл ЕСМАҒАНБЕТ,
Ә.Боранбаев атындағы
ЖББМ мектеп жанындағы
интернат тәрбиешісі,
Амангелді ауданы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.