Ұлттық құндылықтарды дәріптеу – білім беру жүйесіндегі басты мақсаттардың бірі. Оны жүзеге асырудың тиімді жолы – сабақта ұлттық ойындарды қолдану, бұл оқушылардың қызығушылығын арттырып, ой-өрісін дамытып, танымдық қабілеттерін шыңдайды.
Сонымен қатар, ұлттық ойындар балаларды тәрбиелеудің және халқымыздың салт-дәстүрін танытудың ерекше құралы болып табылады. Ұлттық ойындар тек дене шынықтыру құралы ғана емес, балаларды шапшаңдық пен ептілікке және де ұйымшылдыққа тәрбиелейді. Әрбір ұлттық ойында белгілі бір ереже мен тәртіп бар, сондықтан олар балалардың зейінін шоғырландырып, ойлау қабілетін дамытады. Мысалы, «Асық ату», «Арқан тартыс», «Көкпар» сияқты ойындар балалардың бойында шыдамдылық пен жігерді қалыптастырады. Бұл қасиеттер оқушылардың болашақ өмірінде маңызды рөл атқарады.
Өз сабақтарымда ұлттық ойындарды қолдану арқылы балалардың қызығушылығын оятуға және олардың оқу процесіне белсенді араласуын қамтамасыз етуге тырысамын. Мысалы, математика сабағында «Асық ату» ойынын пайдаландым. Оқушыларды асық арқылы есеп шығаруға баулып, олардың есептеу дағдыларын жетілдірдім. Бұл әдіс оқушылардың сабаққа деген қызығушылығын арттырып, белсенді қатысуға ынталандырды. Сонымен қатар, «Тоғызқұмалақ» ойынын логика сабақтарында қолдану арқылы оқушылардың ойлау қабілетін дамыттым. Ойын барысында олар сандық есептеулер жасап, стратегия құруды меңгерді. Оқушылардың назарын ойынға аудару арқылы оқу материалы да жеңіл меңгеріледі әрі сабақ та қызықты өтеді.
Ұлттық ойындарды сабақта пайдалану – білім беру процесін жандандырудың және балаларды ұлттық құндылықтарға баулудың тиімді тәсілі. Мұндай әдістер арқылы оқушылар халқымыздың мәдениетін танып қана қоймай, білімге деген қызығушылығын арттырады. Ұлттық ойындарды оқу бағдарламасына енгізу – болашақ ұрпақты тәрбиелеудің маңызды қадамы.
Саяжан ҚАПСАЛЫҚОВА,
А.Құнанбаев атындағы
мектеп-гимназиясының
бастауыш сынып мұғалімі,
Арқалық қаласы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.