Жуырда Қостанай қаласындағы Юбилейный ықшамауданында жаңа мектеп ашылып, тұрғындары үлкен қуанышқа кенелді. Үш қабатты, жарық, заман талабына сай бой көтерген білім ордасы 1200 орынға арналып салынған.
Бүгінде «Юбилейныйдың» тұрғылықты халқының саны да артып келеді. Бұл ықшамаудан тұрғындарына ыңғайлылық үшін қажетті жағдайлар жасалған. Нұр үстіне нұр болып, жуырда білім ордасы ашылып, үлкен қуаныштың куәсі болдық. Мектебіміз жаратылыстану-математикалық бағытта жұмыс істеп, екі тілде білім береді. Қазіргі таңда туындаған қиын-қыстау жағдайға қарамастан, жаңа білім ордасы бүлдіршіндерге есігін айқара ашып, 3-тоқсандағы оқуды бастап кеттік.
Санитарлық-гигиеналық талаптарды сақтай отырып, жұмыс жүргізуге мектеп әкімшілігі тарапынан барлық жағдайлар жасалған. Мектептің алғашқы жұмыс күндерінде оқушы, мұғалім, ата-ана арасындағы бейімделу өз деңгейінде жүріп жатыр. Бастауыш сынып мұғалімі ретінде екінші сынып оқушыларына білім мен тәрбие берудемін. Сыныбымның оқушылары бір-бірімен танысып, тез тіл табысып, достасып та кетті. Мектебіміздің ұстаздары білікті, өз істерінің шебері десем де болғандай. Жас ұрпақты оқытып, тәрбиелеудегі еңбегіміз жемісті болып, болашағымыз жарқын, шәкірттеріміздің дені сау, білімді, тәрбиелі болып өсіп, мектебімізді биіктен көрсете берулеріне тілектеспін.
Мәншүк АЛҒАШБАЕВА,
№27 ЖББМ бастауыш
сыныптар мұғалімі,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.