Пікірсайыс – жетістікке жетелейді

Выпуск - №9(557)   :   06.03.2023
475

Жаһандану дәуірінде еліміздің білім мекемелерінде дебат қозғалысы жұмысын айшықты түрде көрсетуде. Оған мектепшілік, аудандық, облыстық тіпті халықаралық дебат турнирлерінің және оқушылар қызғушылығының артуы дәлел.

Меңдіқара ауданының балалар және жасөспірімдер шығармашылық үйінде «Jastar» дебат үйірмесі жұмыс істейді. Онда 13 білім алушы 2-інші жыл қатарынан дебаттың қыры мен сырын үйрене отырып, шеберліктерін турнирлер барысында көрсетіп жүр. Жас дебатерлер ой мен ойынның бұл түрін: «Дебат – тек ой жарыстырар үйірме емес, сондай-ақ интеллектуалды және жүйелі ойды, ораторлық қабілетті, шығармашылық белсенділікті, іс-әрекетке екі тараптан қарай отырып, баға беруді, жалпы алғанда тұлғаның үздік образын қалыптастырудың басты факторы», – деп бағалайды. Демек, бұл әрбір білім алушыға дебат жеке тұлғаның рухани дағдысының жетіле отырып, одан әрі артуында үлкен рөл атқаратындығының айғағы болса керек.
Сөз өнерінің асыл діңгегі болып келе жатқан дебатқа деген оқушылардың ынтасы мен жігері тіл мәртебесіне деген құрметтің тағы бір парағы іспеттес. Үйірмедегі әр білім алушы сөздің басты қаруы шынайылық пен еркіндікті, нақтылық пен мәдениеттілікті ту етіп келеді. Үйірме мүшелері ойын барысында төрешілік қызметті де атқара отырып, нәтижесінде әділетті шешім қабылдау, ақпаратты сараптау, командалық және спикерлік ұпайларды шығарудың жолдарын үйрене отырып, тәжірибе барысында қолданып жүр. Дебат шеберлеріне айналған Ақниет Маратқызы, Жанерке Есенова, Алуа Мустафина, Жанерке Жакенова аудандық және облыстық турнирлерде топ жарып, команда атын қорғап, жүлдемен оралып жүр.

Сөзімді түйіндер болсам, дебат ойындары, жалпы пікірсайыс – жеке тұлғаның қалыптасуы барысында үлкен септігін тигізетін негізгі көмекші объект. Танымдық өрістің дербес жолын ашушы дебаттың берері мен үйретері әлі бірталай екені шүбәсіз.


Бақытжамал КЕҢШІЛІК,
Меңдіқара ауданының
балалар және жасөспірімдер
шығармашылық үйінің
қосымша білім
беру педагогі

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.