Театр – өнердің ұлы көші

Выпуск - №9(657)   :   07.03.2025
430

1

Қуыршақ театры арқылы адамгершілікке, достыққа, адалдыққа, «жақсыдан үйреніп, жаманнан жиренуге» тәрбиелеу мақсатында Арқалық қаласындағы Қосымша білім беру орталығында педагогтерге арналған шеберлік сағаты өткізілді.

Шеберлік сағатын педагогтер, ең алдымен, көңілді әуенмен бастады. Ортаға шығып, «Жақсы көңіл-күймен амандасу» сәтінде көңіл-күйлерін әртүрлі смайликтер арқылы көрсетіп, бір-бірімен амандасып шықты. Артынша театр түрлері, қойылым барысы, оны көрсету жолдары түсіндірілді. Қойылымды қоймас бұрын, әртүрлі жаттығу жасау қажет. Соның бірі – дауыс ырғағын келтіру үшін, қатысушылар жаңылтпашпен жұмыс жасап өтті. Одан кейін тыныс алу жаттығуларын жасау мақсатында трубочкамен әріптерді орналастырды.
«Ептілік» кезеңінде қол қимылдарының ептілігін жолға қою үшін маркермен жүрек, үш бұрыш, төрт бұрыш, шеңбер жасап, ептілігін таныта білсе, «Есте сақтау» кезеңінде әртүрлі шарларды рет-ретімен орналастырып, шапшаңдықтарын көрсетті. «Сезіну» кезеңінде бәрі де ортаға шығып, бір-бірлерінің арқаларына сурет салу жаттығуын жасап шықты. Ал, «Ауызбіршілік» кезеңінде топ болып жұмыс істеп, қатысушылар ауызбіршіліктерін көрсете білді.
«Ертегісіз өскен бала – рухани мүгедек адам. Біздің қазіргі балаларымызға ертегіні ата-аналары айтып бермейді. Ал, бесікте жатқанда құлағына анасының әлди үні сіңбеген баланың көкірегі кейін керең болып қалмаса деп қорқамын», – деген екен Б.Момышұлы. Іс-шара соңында «Менің атым Қожа» фильмінен үзінді көрсетіліп, импровизация жасалды. Барлық педагогтер белсенділік танытып, соңында ризашылықтарын білдірді.

Жазира ТОНАШИНА,
Қосымша білім беру
орталығындағы «Қуыршақ
және театр» үйірмесі,
Арқалық қаласы

Актуально

Реклама

Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.

Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».