Арқалық қаласындағы Н.Құлжанова атындағы Торғай гуманитарлық колледжінің жатақханасында тәрбиеленушілердің «сыйластық» құндылығы туралы түсініктерін кеңейту мақсатында Алғыс ату күніне орай «Алғысым шексіз...» іс-шарасы ұйымдастырылды.
Жатақханада өткізілген шара барысында әр қабаттың әншілері мен бишілері өнер көрсетті. Атап айтсақ, Аружан Сайлаубайдың орындауында «Жақсы адамдарым» әні, Рахат Сейтбекұлының орындауында «Алтыным» әнін тыңдап, жылы сезімге боленсек, 5-қабат қыздарының мың бұралған билері, 6-қабатта тұратын студенттеріміздің ерекше вальсі, Амандақ Бейсенбайдың орындауындағы ерекше әндер көрермен көңілінен орын тепті.
Алғыс айту күнінің мәні мен маңызына тоқталар болсақ, ол – ең алдымен, елімізде тыныштық пен үндестік, өзара сенімділік пен барлық қазақстандықтарға деген құрметтің орнығуына негіз болған, бейбітшілік пен келісімге негізделген саясаттың салтанат құрған күні. Бұл – тағдыр тәлкегімен Қазақстан жеріне еріксіз қоныс аударған түрлі этностардың миллиондаған өкілдерінің құтты қонысына айналған қасиетті қазақ жері мен қонақжай қазақ халқына терең тағзымның белгісі. Қазақ халқы қиын-қыстау заманда олардың басына түскен ауыртпалықты қайыспай бірге көтере білді, бұл бүгінгі таңда еліміздегі түрлі ұлт өкілдерінің арасындағы адамгершілік қарым-қатынастың өнегелі өлшеміне айналды.
Іс-шара барысында бітіріп кеткен түлектеріміз Ақжол Дарханұлы, Ұлмекен Жомартова, Махаббат Құрамыс, Ермұхан Оңдасынов, Жансая Қабден және Мөлдір Кәкентайдың шын көңілдерімен жолдаған бейнероликтері көрсетіліп, тәрбиеленіп жатқан студенттерімізге ерекше ой қалдырды. Артынша жатақхана тәрбиешісі ретінде әр қабаттың басшыларына құттықтауымды жолдап, естелік хатты табыстаған соң, кеш соңы көңілді биге ұласты.
Жанар БИРМАКАНОВА,
Н.Құлжанова атындағы
Торғай гуманитарлық колледжі
жатақханасының тәрбиешісі,
Арқалық қаласы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.