Еңбек – адам өмірінің мәні. Ешкім онсыз мұратқа жетіп, биікке көтерілмеген. «Еңбек ер атандырады» дейді халқымыз. Сондықтан, тіршілікте бағы жанып, абыройы асқан жандардың барлығы да қажырлы еңбекпен биікке жеткендер деуге болады.
Сондай еңбегімен танылған қайсар тұлғалардың бірі – Арқалық қаласындағы Н.Құлжанова атындағы Торғай гуманитарлық колледжінде жылдар бойы жұмыс істеп, құрметті демалысқа шыққан Людмила Таскаеваның өмір дастаны жайында бірер сөз қозғағым келіп отыр. Людмила Петровна бар саналы ғұмырын өскелең ұрпаққа саламатты өмір салтын қалыптастыруға, спортқа деген махаббатын оятуға, дене шынықтыру саласын дамытуға жұмсаған.
Ол 1955 жылы Краснояр өлкесі, Уржур ауданы, Лохшино кентінде дүниеге келген. 1973 жылы Арқалық ауданына қарасты Көктау орта мектебін тәмамдаған. 1976 жылы Повлодар облысындағы Ермаковский дене тәрбиесі техникумын үздік аяқтап, еңбек жолын сол жылы Торғай облыстық спорт комитетінде бөлім басшылығынан бастады. Кейіннен, 1987 жылы Арқалық медициналық училищесінде директордың орынбасары, ал 1990 жылы облыстық «Спартак» кеңесінің төрайымы, сондай-ақ 1992 жылы педагогикалық училищенің дене тәрбиесі және спорт пәнінің оқытушысы болып қызмет атқарды.
Осындай адал еңбектің иесі жақында мерейлі 70 жасын атап өтті. Ардагер ұстазымызды мерейтойымен құттықтап, жастарға еңбек жолын, қол жеткізген жетістіктерін насихаттау үшін, зейнеткер ұстазымызға деген құрметімізді көрсету мақсатында колледж қабырғасында Людмила Петровнаға мерекелік бағдарлама ұйымдастырдық. Кешке ұстаздың әріптестері мен шәкірттері, білім бөлімінің спорт маманы Даркенов Ораз Ғазезұлы, «Жас-Ұлан» балалар мен жасөспірімдер орталығының директоры Қабылдин Ербол Жаңбыршыұлы, Арқалық қаласы әкімдігінің спорт бөлімінің басшысы Маликов Айтжан Умиржанович қонақ ретінде шақырылды.
Мерейтой иесіне білім ордасының 1-қабаттағы дәлізінен бастап құрмет көрсетілді. Студенттер кейіпкерімізді 3-қабаттағы мәжіліс залына жеткенше қошеметпен тік тұрып қарсы алды. Ал, межелі жерінде кейіпкерімізді тәтті бәлішпен, туған күн әнін айтып, дене тәрбиесі және спорт бөлімінің оқытушылары мен кеш қонақтары бірге қарсы алды. Мерейтойлық кешті колледж директоры Мамбетов Руслан Елікбайұлы құттықтау сөзімен ашып, Людмила Петровнаны Алғыс хатпен марапаттап, сый сияпатын көрсетті. Артынша ұстаздың өмір жолы туралы бейнеролик тамашаланып, қызметтегі жетістіктері баяндалды.
Кеш барысында келген қонақтар Людмила Петровнамен бірге әріптестік қызметтерінде бастан кешкен қызықты естеліктерімен бөлісіп, ардагер ұстазға құрметтерін көрсетті. Сондай-ақ, кеште ойындар мен қонақтарға қызықты тренингтер өткізіліп, қатысушыларға басты кейіпкердің өмір жолы насихатталды. Бағдарлама аясында тақырыптық әндер мен колледж өнерпаздарының өнері көпшілікке ұсынылды. Іс-шараның соңында студенттер мерейтой иесіне өз сұрақтарын қойып, тілектері мен ізгі лебіздерін жолдады. Игілікті жиын қатысушыларға жағымды көңіл-күй сыйлады.
Мерейтой иесі жолдасы, отставкадағы подполковник Сейдалин Әнуарбек Ахметкалиевичпен көп жыл отасқан. Жалғыз қызы, 1977 жылы дүниеге келген Яковлева Юлия Викторовна, Ресейдің Ұлы Новгород қаласында балабақша меңгерушісі болып еңбек етуде. Қызметіне өмірін арнаған спорт саласының үздігі Людмила Петровна әрдайым кейінгі толқын тарапынан үлкен құрметке лайық жан.
Гүлхашима ОРАЗОВА,
Н.Құлжанова атындағы
Торғай гуманитарлық колледжі директорының
тәрбие ісі жөніндегі орынбасары,
Арқалық қаласы
Сберечь природу в наших силах
Сила единства и результатов: итоги работы профсоюзных организаций Карасуского района
Маленькие исследователи
Праздник профессионализма: выбраны лучшие педагоги-психологи области
Обмен опытом и расширение возможностей
Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».