Қызығы мен шыжығы жарасқан

Выпуск - №1-2(549-550)   :   19.01.2023
430

Адам өмірінің әрбір кезеңі ерекше әрі қайталанбас болып келеді емес пе? Олардың барлығы қиындығы мен қуанышы қатар жүрер, бір топ естеліктер жинағы іспеттес. Соның ішінде ең бір ыстық, жүрекке ерекше жылулық беретін өмір кітабының бір парағы – студенттік шақ.

Студенттік өмірдің қай кезеңі болмасын, адам санасында ерекше жаңғырып қалары сөзсіз. Студенттік шақ – үлкен мүмкіндіктер мен жарқын болашақтың бастамасы. Ол барлығына бірдей беріледі, бірақ оны кімнің қалай пайдаланары өзіне байланысты. Сол берілген мүмкіндікті лайықты түрде пайдаланып, студенттер бос уақыттарын тиімді өткізу үшін жатақханамызда «Достық татулықтан басталады» іс-шарасы өткізілді.

Аталған іс-шара жатақхана тұрғындарына жақсы көңіл-күй сыйлау, жастардың өзара қарым-қатынас жасауына жағдай жасап, достық байланыс орнату мақсатын көздеді. Сондай-ақ өзінің адамгершілік мінез-құлықтарына баға беру, өзіне деген сенімділік қабілетін дамыту да назардан тыс қалмады. Кездесу кешінің міндеті: студенттердің психологиялық денсаулығын қолдау және нығайту; оқу және толық әлеуметтену үшін жайлы психологиялық-әлеуметтік және әлеуметтік-педагогикалық жағдай жасау болып табылады.

Кеш барысында колледж психологының ұйымдастыруымен тренинг өткізілді. Сонымен қатар түрлі қызықты ойындар, сұрақтар қойылды. Студенттер өздерінің іс-шара барысында алған әсерлерімен бөлісті. Сөзімді түйіндей келе айтарым, өмірде бір рет қана келетін бұл шақтың әрбір күні мен сағатын естен кетпестей қылып, қызыққа толы етіп өткізу әрбіріміздің өз қолымызда. Ең бастысы, бағдардан адаспай, түзу жолда жүріп, бойдағы бар қабілеттерді шыңдап, бәріне үлгеріп жүріп, өмір атты кітабымыздың бір парағына айналған студенттік шағымызды дұрыс тізгіндей алсақ жөн.


Айдана САПАРОВА,
Н.Құлжанова атындағы
Торғай гуманитарлық колледжі
әлеуметтік педагогі,
Гүлмира НУРКЕНОВА,
колледж психологы,
Арқалық қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.