Данышпан қазақ халқы ақынға кенде болған жоқ. Соның бір жарқын үлгісімен жастарды тілдестіру мақсатында «Төрт тоқсан – төрт өнер» ұлттық мәдени-ағартушылық жобасының «Ақындар айтысы» бөлімінің шеңберінде Айбек Қалиевпен кездесу кеші өтті.
Халықтың рухани мұратына қызмет еткен ұлы тұлғалар аз емес. Жырға бай Торғай өңірі – қазақ өлеңіне үлкен үлес қосқан талай тарлан дарындар шыққан жер. Ахмет Байтұрсынұлы, Міржақып Дулатұлы, Сырбай Мәуленов, Ғафу Қайырбеков сынды басқа да алып тұлғалар қазақ жырының мерейін аспандатқан. Нұрхан мен Қонысбай ағалардың ізін жалғап, ел руханиятын түгендеген өнер мен мәдениет жанашыры – Айбек Киікбайұлы Қалиев.
Тағылымды кеш барысында Айбек Киікбайұлы ақындық өнерге келу жолы, балалық шағы, айтыс өнеріндегі алған белестері туралы әңгімелеп берді. Келген қонақтар ақтаңгер ақынға көкейіндегі сұрақтарын қойып, тұшымды жауабын ала білді. Іс-шара барысында жиналғандар ақынға қолқа салып, өнерін тамашалады. Артынша оқушылар да ақынға арнау айтып, өлең жолдарын оқып берді. Жастардың өнеріне риза болған Айбек Киікбайұлы оларға ағалық ақыл-кеңесін білдірді. Кеш қонағына орталық директоры Зауреш Мақсұтқызы жылы лебізін білдіріп, Алғыс хат табыстады.
«Ақынын құрметтеген ел озады, ақынын сыйламаған ел тозады» дейді. Ақындығы мен ұстамдылығы үйлесім тапқан Айбек Киікбайұлындай еліміздің мақтанышына айналған тұлғаға қандай құрмет көрсетсек те артық етпес. Тәлімді адамдармен кездесіп, тәрбиесін берер осындай кездесу кештері орталығымызда жалғасын таба бермек.
Ерлан АБДУАЛИЕВ,
Н.Тойшин,
Қосымша білім беру
орталығының
педагогтері,
Арқалық қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.