Қостанай қаласындағы «Западный» кітапхана-филиалы «Халық мәдениетінің көркемдігі» жобасы аясында Қостанай тұрмыстық қызмет көрсету колледжі студентерінің қатысуымен қолөнер шебері Райхан Рахалиевамен шеберлік сабағын өткізді.
Өнерді жұтамас байлық пен таусылмас азыққа теңеген қазақ халқы қолөнерге ерекше мән берген. Сондықтан да оны ұрпақтан-ұрпаққа жалғап, мирас етіп отырған. Қазақтың қолөнері – өзіндік құрылымы ерекше, көркемдік мән-мағынасы бөлек, ғасырлар тағылымынан өткен асыл мұра. Өнердің ішінде дәстүрлі қолөнердің түрлері де аз емес. Тіпті, қазіргі заманның талабына сай бұл сала жаңғырып-жетіліп келеді десе де болады. Алайда қазақтың дәстүрлі өнерінің ішінде түрлі ою-өрнектермен әсемделген бұйымдардың ұлттық кодымызды насихаттау бағытындағы үлесін тасада қалдыру мүмкін емес.
Қостанайлық қолөнер шебері 35 жылдан бері ұлттық киімдер, қоржын, шабадан жасаумен, қолданбалы өнермен айналысып кееді. Шеберлік сабақ барысында Райхан апа ұлттық нақыштағы бұйымдарды жасаудың сырымен бөлісіп, студент жастарға өз қолымен жасаған әсем дүниелерді көрсетіп, оларды тігу жолдарына қатысты шеберлігін көрсетті. Студент жастар тігінші апайдың қолынан шыққан дүниелерді тамашалап, өздерін қызықтыратын бұйымдардың жасалу жолдары жайлы сұрап, алған құнды деректеріне ризашылықтарын білдірді.
Рахила Тоқтарбайқызы жастарға: «Ең бастысы – өз ісіңе деген сүйіспеншілік. Жұмыс кезіндегі жақсы көңіл-күйдің де маңызы зор. Сол кезде әр бастаған іс жемісті болары хақ. Таңдаған мамандықтарыңды үлгі тұтыңдар», – деп ақыл-кеңесін берді. Қолөнер шебері өзінің білім алған ордасына өз қолынан жасалған суретті кескіндемесін естелікке табыс етті. Тағылымды шара соңында колледж, кітапхана ұжымы, студенттер қауымы Рахила Тоқтарбайқызына алғыс білдірді.
Айнагүл УТЕБАЕВА,
«Западный» кітапхана-
филиалының меңгерушісі,
Қостанай қаласы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.