«Ер Кейкі – елдің есінде»

Выпуск - №49(496)   :   25.12.2021
425

Осындай тақырыпта А.Иманов атындағы мемориалдық музейде Кейкі батырдың туғанына 150 жыл толуы мен Тәуелсіздік күніне орай ұйымдастырылған «Ер Кейкі – елдің есінде» атты байқау қорытындысы жарияланды

«Шұғыла» балалар мен жасөспірімдер орталығының «Руханият» үйірмесі және музей қызметкерлері өткізген бұл шарада мектеп оқушылары эссе, поэзия, сурет пен мүсін, қолөнер, бейнебаян бағыттарында бақ сынады. Батыр бабамыздың есімі мен ерлігін ұрпаққа үлгі етіп, талантты оқушылардың талабын ұштап, қолдауды мақсат еткен бұл байқауға үйірме мүшелері ғана емес, бірнеше мектептен тілек білдірген оқушылар қатысты.

Қырыққа жуық оқушы жұмысын ұсынған байқау қорытындысы бойынша Айбек Сейілбеков, Жансая Дүйсенбаева, Төлеу Кенжеғалиева, Қуанышгүл Әбілқасым, Аружан Қарашова, Марал Қабдрашова 1-орынға лайық деп танылды. Жүлделі 2-орынға Досхан Кенжалин, Нұрсая Карбоз, Маржан Ануарова, Раушан Айтмағамбетова, Көркем Тұрсынова ие болды. Сол сияқты Қарақат Әбдіғалым, Ерғұлан Борашов, Лунара Мейрамхан, Айдана Таңатова 3-орынның иегерлері атанды.

Барлық жеңімпаздар мен жүлдегерлерге, қатысушыларға Білім бөлімінің дипломдары мен Алғыс хаттары және Құлан Кейкі батырдың ұрпағы, танымал кәсіпкер Таңатар Ахметовтың демеушілігімен ескерткіш сыйлықтар табыс етілді.

Әнет ЖҰМАБЕК,
Амангелді ауданы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.