Қазақ халқында сахна өнері, оның ішінде би өнері бұрынан ерекше қошеметке ие. Көрерменге айтар ақпаратты би тілімен жеткізе білу үшін, сөзсіз, өнерпаздың тума дарыны болуы керек. Ал, сол қабілетті әрмен қарай жетілдіру жолында жетекшінің рөлі зор.
Адамның дене бітімінің сымбатты болып қалыптасуына үлес қосар би өнері – адам өмірінің эмоциялық табиғаты мен оны қоршаған ортаны бейнелеген шығармашылық салаларында елеулі орын алды. Би өнерін дұрыс оқыту – тарихымызды, салт-дәстүрімізді, ұлттық сазымызды таныта отырып тәрбиелеу дегенге саяды. Міне, осы мақсатты ала қойып, Федоров ауданындағы балалар шығармашылығы үйінде Зия Нуршаштың жетекшілігіндегі «Күншуақ» би үйірмесі биыл екінші жыл қатарынан жұмысын жемісті жалғап келеді.
Үстіміздегі оқу жылында аталмыш үйірмеге, былтырғы құрамды қоса алғанда, 20 оқушы қатысады. Қатарға қосылып, би өнеріне қызығушылық танытқан 7-9 жас аралығындағы балалар да бар. Осы жеткіншектердің бойында би өнеріне деген сүйіспеншілігін арттырып, икемділігін дамыту арқылы оларды әсемдікке, сұлулыққа, сонымен қатар сахна мәдениетіне баулу ісінде педагог Зия Нуршаштың еңбегі ерен.
Аталған үйірменің тәрбиелік маңызы да зор екенін айта кеткен жөн. Екі жыл ішінде жас бишілер ұлттық «Қазақ» биі, заманауи «Қуыршақ» биі, «Микки Маус» биі, «Өзбек» билерін толықтай үйреніп шықты. Биылғы оқу жылын облыстық «Алтын күз» челенджіне қатысумен бастады. Үйірмеге келіп жүрген жастардың би өнеріне деген қызығушылығына қарап, алдағы уақытта әлі талай биік белестен көрінетінімізге сенімдімін. Ата-аналардың да үйірмеге деген белсенділіктері жоғары.
Өскелең ұрпақтың би үйірмесі балаларды әсемдікке баулып, дене сымбатының дұрыс қалыптасуына, өз-өзіне сенімділігі мен ерекшелігін сезініп, жеке тұлға ретінде қалыптасуына ықпал етеді. Сол себепті де, аталған үйірменің мәні мен маңызы жоғары болса керек.
Назым БАТЫРБАЕВА,
Балалар шығармашылығы
үйінің директоры,
Федоров ауданы
Литературе вообще нельзя научить, а в школе – особенно. Когда преподаёшь в школе, скажем, Толстого, главное, на мой взгляд, чтобы твой ученик не возненавидел великого классика и его героев, едва прикоснувшись к ним, не потерял их для себя на долгие годы. Для того чтобы действительно узнать Толстого, надо быть уже взрослым человеком. А пока надо постараться, чтобы от встречи с Толстым у молодого человека осталось по крайней мере радостное впечатление, ощущение чего-то светлого и во многом непонятного, к чему хотелось бы вновь и вновь возвращаться в дальнейшем… Самое страшное, что может сделать педагог – это заставлять из-под палки читать великого художника. Это профессиональное преступление.