Осындай тақырыпта Н.Островский атындағы қалалық кітапхананың кітапханашылары Қостанай жоғары медициналық колледжінде жалынды ақын Сұлтанмахмұт Торайғыровтың туғанына 130 жылдық мерейтойына орай іс-шара ұйымдастырды.
XX ғасыр басындағы қоғамдық-саяси және тарихи-әлеуметтік оқиғаларға, қазақ жеріндегі өзгерістерге өзінің азаматтық, ақындық үнін қосқан талантты ақындардың бірі – Сұлтанмахмұт Торайғыров болды. Ақынның жазумен айналысып бастаған кезі – қазақ халқының басындағы бір қиын кезең еді. Ол жаңашылдыққа жаны құмар болды. Жоғары жетістіктерге жеткен елдерге қызыға қарап, жастарды білім алуға шақырды. Ақын қамшының сабындай қысқа ғұмырында сол дәуірдегі ұрпақтың мұрат-мақсатын, арман-аңсарын жыр қылып тербеді.
Өскелең ұрпақтың үлгі алар ұранына айналған жалындаған жас ақынның өмірі мен еңбек жолы туралы кітапханашылар әңгімелеп, артынша бейнероликті оқырман назарына ұсынды. Ақынның жалынды жырларын колледж студенттері Аружан Аманкельдинова «Шығамын тірі болсам адам болып», Улар Абдибекова «Оқып жүрген жастарға», Асемай Туремуратова «Шәкірт ойы», Мариям Шопанова «Жақсылық көрсем өзімнен» өлеңін нақышына келтіріп оқып берді.
Тағылымды шара соңында кітапхана қорынан ақынның қолжазбалары мен мерзімді басылым беттерінде жарық көрген мақалалары, өмір жолынан сыр шертер кітап пен фотоматериалдардан жасақталған «Жалындап өткен жас ғұмыр» атты кітап көрмесімен таныстырды.
Қанипа ТАСБУЛАТОВА,
Гауһар ИЛЬЯСОВА,
Н.Островский атындағы
ОҚК кітапханашылары,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.