Тарихы терең коньки

Выпуск - №15(663)   :   18.04.2025
677

1

Қостанай облыстық тарихи-өлкетану музейінде келушілер назарына ерекше археологиялық жәдігер – ежелгі сүйек конькилері қойылды. Табиғи материалдан жасалған көне конькилер – ежелгі адамдардың өмір салтынан сыр шертетін маңызды артефакт.

Ақпараттық стендте әртүрлі халықтар арасында коньки жасау үшін қолданылатын материал түрлері мен бекіту әдісі туралы қысқаша ақпарат ұсынылды: «Коньки – адамзаттың ежелгі өнертабыстарының бірі. Ағаштан ойып немесе жануарлардың сүйегінен қырлап жасайды және бәтенкеге бекітіледі, коньки мұз айдынының бетімен жылдам қозғалуға мүмкіндік береді. Алғашқы конькилер көбінесе жылқы сүйектерінен жасалды, бірақ қолжетімділігіне қарай басқа сүйектер де қолданылды. Сүйектердің ұштарына тесіктер жасалған, оларға бекіткіш қызметін атқарған былғары белдіктер тағылған. Ертеде адамдар мұндай конькилерді қатып қалған өзендер мен көлдердің мұздарында сырғанау үшін қолданған».
– Коньки – адамзаттың ежелгі өнертабыстарының бірі. Олар 1982 жылы Бестамақ қонысынан табылған. Бұл қоныс Ойыл ауданында, Шилі елді мекенінің маңында орналасқан. Қоныста әртүрлі тарихи дәуірлердің, атап айтқанда, тас дәуірінің (неолит), қола дәуірінің және ерте темір дәуірінің іздері бар. Біздің болжауымызша, бұл конькилер біздің дәуірімізге дейінгі үшінші мыңжылдыққа жатады. Олардың табан жағында көптеген параллель сызықтар кездеседі, бұл сырғанау кезінде сүйектің қолданылғанын көрсетеді. Конькилер түтікше сүйектерінен жасалған, ішінде байлау үшін тесіктер бар. Бұрын халықтар коньки жасау үшін әртүрлі материалдарды қолданған. Мысалы, олар морждың азу тістерін, бамбук секілді өсімдік сабақтарын пайдаланған», – дейді тарих, археология және этнография бөлімінің ғылыми қызметкері Алина Колбина.
Коньки тебуді ұнататын Заречный ауылындағы Ахмет Байтұрсынұлы атындағы мектептің 7-сынып оқушысы Санжар Нұрабаев ойын былайша жеткізді: «Мен үшін коньки тебу – тек спорт емес, бұл менің хоббиім әрі ерекше эмоцияларды сезінетін сәт. Ал осы көне жәдігер туралы естігенімде ерекше қызығушылығым оянды. Бұл жәдігердің тарихы, шынында да, таңғаларлық. Тіпті, оларды сүйектен жасап, түрлі тесіктер мен байлау жүйесін ойлап табуы да сол кезеңдегі адамдардың шеберлігін көрсетеді».
Коньки тебу – бұл тек спорт емес, сонымен қатар ауқымды мәдениет пен өмір салтының бір бөлігі. Ол физикалық белсенділікті, төзімділікті және координацияны дамытады, сонымен қатар адамды табиғатпен жақындастырады. Коньки тебу – жүрекке жақын хобби болса, бұл жәдігер – тарихымыздың ерекше бір бөлігінен сыр шертеді.

Гүлім БАТЫР,
Әділет НҰРАБАЕВ

Актуально

Реклама

Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.

Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».