Тіл жанашырлары бас қосты

Выпуск - №17(565)   :   05.05.2023
464

Қостанай қаласындағы №15 жалпы білім беретін мектебінің қабырғасында Тобыл-Торғай тіл жанашырларымен әдеби кездесу өткізілді. Іс-шараға республикаға танымал жерлестеріміз қатысып, тұшымды ой-пікірлерімен бөлісті.

Қазақ елі тәуелсіздік алып, көк туын көгіне көтергеніне отыз жылдан астам уақыт өтсе де, мемлекеттік тіл мәселесі әлі күнге дейін өзінің оң өзгерісін бермей отыр. Бастапқыда ана тілімізде сөйлейтін адам саны аз десек, бүгінде 19 миллионнан астам халқымыздың 70-ға пайызға жуығы қазақ ұлттынан болса да, мемлекеттік тіліміздің қолданыс аясы кеңеймей отырғаны көңіл қынжылтады. Осы және өзге де мәселелерді ескере отырып, мектеп оқушыларымен кездесу ұйымдастырылды.

Іс-шараға Әбутәліп Әмір, Қыдырбек Қиысханұлы, Заңғар Санай, Марғұлан Оспанов, Абылай Мауданов, Нәзира Жәрімбетова, Мешіт Ғазизұлы сынды ҚР Жазушылар Одағының мүшелері, ақындар мен журналистер қатысты. Әдеби кешке «Үндестік» облыстық жобасын жүзеге асыру мақсатында оқушылардың ата-аналары да шақыртылды.

Кеш барысында мектебіміздің оқушылары қонақтарға арнап «Ана тілі» атты сахналық қойылым ұсынып, күмбірлете күй тартып, мың бұрала би билеп, ана тіліміздің жастар арасында, отбасыда маңызының жоғары екенін таныта білді. Әдеби кеш арқылы білім алушылардың ана тіліне деген махаббатын арттырып қана қоймай, Тобыл-Торғай өңірінің зиялы қауымының бір бөлігімен таныстыра алдық деп ойлаймын.


Нұралы АРЫСТАН,
№15 ЖББМ директордың
тәрбие жұмысы
жөніндегі орынбасары,
Қостанай қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.