«Тілі бірдің – тілегі бір» мемлекеттік әлеуметтік тапсырысы шеңберінде Бейімбет Майлин ауылына «Тарихи жол ізімен» экспедициясы ұйымдастырылып, көрнекті жазушының туған жеріне саяхат жүзеге асырылды.
Рудный қалалық мәдениет және тілдерді дамыту бөлімі, Қостанай облысы психологтарының қауымдастығы бірлесіп жүзеге асырған экспедиция Бейімбет Майлиннің еліне, туған жеріне, қазақ халқына жасаған барлық еңбектерімен және өмір жолымен танысып қана қоймай, білімімізді жетілдіре түсіп, болашақ ұрпаққа насихаттауға мүмкіндік берді. Тағылымға толы сапардың құрамында мұғалімдер қауымы мен мұражай қызметкерлері болғанын айта кеткен жөн.
Ақынның кіндік қаны тамған жерінде бізді Таран өңірінен шыққан тарихи тұлғаларды насихаттаушы, көптеген жылдар бойы мұражай үйінің меңгерушісі Рудик Светлана Алексеевна жылы лебізімен қарсы алды. Айтуынша, мұражай 1991 жылы мамырдың 18-інде Ұлы Отан соғысының ардагері И.И. Дьячковтың және аудан басшылығының бастамасымен ашылған. Мұражай ғимаратының құрылысы 1987 жылы басталып, сол уақытта өлке тарихына қатысты заттар мен материалдарды жинау қолға алынған. Ал, 1991 жылдың мамыр айында мұражай өзінің алғашқы көрермендерін қабылдады.
Музейдегі Б.Майлиннің портреттері мен картиналарын ұрпақтары мерейтойларда табыстаған екен. Көрме Таранов ауданы халықтарының бай тарихы мен терең мәдени дәстүрін көрсетеді. Оған Қазақстанның алты этникалық қауымдастығының ұлттық мәдениет ескерткіштері кіреді: қазақтар, украиндар, орыстар, татарлар, белорустар, немістер. Көрме халықтардың қоныстануынан басқа олардың әдет-ғұрыптары, салт-дәстүрлері, ұлттық киімдері туралы да баяндайды. Көптеген жәдігерлердің арасында ауыл тұрғыны табыстаған 1900 жылғы домбыра да бар екен. Бөлмедегі заттардың барлығы қолданыста болғаны, соңғы уақытындағы өмірінің куәсі екеніне көзіміз жетті.
Тағылымға толы сапардан керемет әсер алдық, көптеген жаңа мәліметтерге қанық болып, тарихи мекенге табан тіредік. Ерекше есте қалған сапар үшін экспедиция мүшелерінің атынан ұйымдастырушыларға ризашылығымызды білдіремін.
Гүлзада ШАЙМАРДАНҚЫЗЫ,
Абай атындағы мектептің
қазақ тілі мен әдебиеті
пәнінің мұғалімі,
Рудный қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.