«Рудный орталықтандырылған кітапхана жүйесі» Мемлекеттік тілдегі кітапхана қабырғасында «Ахмет Байтұрсынұлы – қазақ халқының ұлы көсемі» тақырыбында А.Байтұрсынұлының 150 жылдығына орай еске алу сағаты ұйымдастырылды.

Ахаңның мерейлі тойына орай қолға алынған шара, әлбетте, ұлт ардақтысының өнегелі өмірін жас ұрпаққа насихаттауды көздеді. Ол Қазақстанның қоғамдық тарихында абыройлы орынға ие Алаш зиялыларының көсемі, тұңғыш қазақ тілтанушы ғалымы, ақын, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы және қоғам қайраткері.
Тағылымды басқосу барысында кітапханашы Сәуле Боранбайқызы Ахмет Байтұрсынұлының рухы мен бізге қалдырған мұрасы, сондай-ақ дарабоз дарын иесі, бір басында асыл қасиеттер тоғысқан дана тұлғаның өмірі мен шығармашылығына тоқталып өтті. Іс-шарамызға арнайы қатысқан Ардагерлер кеңесінің мүшесі Жақсылық Кәкенов ағамыз ағартушының өмір жолы мен қызметіне қатысты көптеген танымдық-тағылымдық ой қалдыратын әңгімесімен бөлісіп, Ахаңның «Қарғаш» әнін орындады.
Қаламыздағы №19 орта мектептің 7-8 сынып оқушылары Ахмет Байтұрсынұлының «Оқуға шақыру», «Бұлттар», «Анама хат», «Жұртыма», «Аққу, шортан һәм шаян» өлеңдерін нақышына келтіріп оқып берді. Артынша «Бір ел – бір кітап» акциясы бойынша «Ұлтын ұлықтаған ұлы тұлға» атты кітап көрмесі ұсынылды. Ғасырға ғасыр жалғаған сайын Ахметтің шығармалары жаңа қырымен жарқырай түсіп, егемен елдің жас ұрпағының жаттап өсер жырына айналып келеді.
Гүлбараш УАЛИЕВА,
Мемлекеттік тілдегі
кітапхана меңгерушісі,
Рудный қаласы
Сберечь природу в наших силах
Сила единства и результатов: итоги работы профсоюзных организаций Карасуского района
Маленькие исследователи
Праздник профессионализма: выбраны лучшие педагоги-психологи области
Обмен опытом и расширение возможностей
Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».