«Рудный орталықтандырылған кітапхана жүйесі» Мемлекеттік тілдегі кітапхана қабырғасында «Ахмет Байтұрсынұлы – қазақ халқының ұлы көсемі» тақырыбында А.Байтұрсынұлының 150 жылдығына орай еске алу сағаты ұйымдастырылды.
Ахаңның мерейлі тойына орай қолға алынған шара, әлбетте, ұлт ардақтысының өнегелі өмірін жас ұрпаққа насихаттауды көздеді. Ол Қазақстанның қоғамдық тарихында абыройлы орынға ие Алаш зиялыларының көсемі, тұңғыш қазақ тілтанушы ғалымы, ақын, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы және қоғам қайраткері.
Тағылымды басқосу барысында кітапханашы Сәуле Боранбайқызы Ахмет Байтұрсынұлының рухы мен бізге қалдырған мұрасы, сондай-ақ дарабоз дарын иесі, бір басында асыл қасиеттер тоғысқан дана тұлғаның өмірі мен шығармашылығына тоқталып өтті. Іс-шарамызға арнайы қатысқан Ардагерлер кеңесінің мүшесі Жақсылық Кәкенов ағамыз ағартушының өмір жолы мен қызметіне қатысты көптеген танымдық-тағылымдық ой қалдыратын әңгімесімен бөлісіп, Ахаңның «Қарғаш» әнін орындады.
Қаламыздағы №19 орта мектептің 7-8 сынып оқушылары Ахмет Байтұрсынұлының «Оқуға шақыру», «Бұлттар», «Анама хат», «Жұртыма», «Аққу, шортан һәм шаян» өлеңдерін нақышына келтіріп оқып берді. Артынша «Бір ел – бір кітап» акциясы бойынша «Ұлтын ұлықтаған ұлы тұлға» атты кітап көрмесі ұсынылды. Ғасырға ғасыр жалғаған сайын Ахметтің шығармалары жаңа қырымен жарқырай түсіп, егемен елдің жас ұрпағының жаттап өсер жырына айналып келеді.
Гүлбараш УАЛИЕВА,
Мемлекеттік тілдегі
кітапхана меңгерушісі,
Рудный қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.