Марапат бигінен табылған жан

Выпуск - №1-2 (498-499)   :   14.01.2022
216

Әр адамның өмірінде оның кәсіби қасиеттерін не болмаса мінезі мен дүниетанымын қалыптастыруға айтарлықтай әсер ететін адамдар болады. Біздің ұжымда шеберлігімен көпке үлгі бола білген тиянақты педагог Алтыншаш Есетова жұмыс істейді.

Оның бойында нағыз педагогке тән барлық қасиеттері бар: дарындылық, жан жылуы, әйел сұлулығы, ақыл, сезімталдық, шыдамдылық және таусылмайтын шабыт. Осы орайда Л.Н. Толстойдың: «...жақсы мұғалімге тек екі қасиет қана жеткілікті: терең білім және мейірімді жүрек», – деген сөздері есімізге түседі. Себебі осы қасиеттер жастардың тәжірибелі тәлімгері, еңбекқор адам, сенімді дос және шебер әріптес Алтыншаш Қарабайқызының бойында табылады. Оны мектепте талантты мұғалім, облыста, ауданда сауатты, керемет маман ретінде құрметтейді.
Жылдар бойы саналы шәкірт тәрбиелеп, оқушыларын биікке жетелеп келе жатқан Алтыншаш Қарабайқызының өзіне де мейірімді жүрегі, қажымас қайраты мен  әдістемелік шеберлігі үшін үздік бағаларды қоятын уақыт келді. Қазақстан Республикасы Тәуелсіздігінің 30 жылдығы қарсаңында Алтыншаш Қарабайқызы жоғары марапатқа ие болды, өткен жылдың қараша айының 19-ында Нұр-Сұлтан қаласында оған «Қазақстанның Құрметті азаматы» төсбелгісі мен куәлігі табыс етілді.

Мұндай марапат жемісті қызметтің, кәсіби міндеттерді мінсіз орындаудың, қоғамдық өмірге белсене араласып, азаматтық борышты абыроймен орындаудың және Қазақстанның әл-ауқаты мен гүлденуіне өз саласында лайықты үлес қосудың жемісі. Бұл Алтыншаш Қарабайқызының бірінші марапаты емес, оның қоржынында «Қазақстанның Құрметті мұғалімі» ордені, «Қазақстанның үздік мұғалімі» медалі, «Көшбасшы педагог» медальдері бар. Сонымен қатар ол Меңдіқара ауданының Аналар кеңесінің төрайымы. Марапат биігінен табылған әріптесімізді құттықтай отырып, шәкірттерінің құрметі мен махаббатына бөленіп, шығармашылық ізденістері, ғылыми жаңалықтары арта берсін дейміз.


Боровской облыстық санаторлық
мектеп-интернатының ұжымы,
Меңдіқара ауданы

Реклама

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать. 

"К педагогическому делу надо призывать, как к делу морскому, медицинскому или тому подобным, не тех, которые стремятся только обеспечить свою жизнь, а тех, которые чувствуют к этому делу и к науке сознательное призвание и предчувствуют в нём своё удовлетворение, понимая общую народную надобность".