«Өнер әрдайым жүрегімде...»

Выпуск - №26 (422)   :   26.06.2020
140

Шәкіртің шыңға шықса, өзің сол биікке жеткендей қуанатының рас. Сондай жанның бірі колледждің ғана емес, қаламыздың да мәдени өмірінде өз өнерімен белсенді болған дарынды түлегіміз – Фариза КУЛИМБЕТОВА.

Уақыттың тегершігі тоқтаусыз айналып жатыр. Ол оқу бітіргелі де біраз жыл өтіп, арамыз алшақтағаны рас. Колледжде оқыған жылдарда бойындағы өнерімен сахнаның сәнін келтірген дарынды қызға сұхбат барысында қойған алғашқы сұрағым да осы өнер жайында болды. «Өнер саласында жүрген шығарсың?», – деп едім. Ол: «Өнер әрдайым жүрегімде», – деп жауап берді. Көңілім орнына түскендей болып, әлі де өнерді жанына серік еткеніне жүрегім жылыды. Дарын десе жарық дүние есігін ашқан сәттен Жаратушының бойына дарытқан шынайы қабілеті бар.

2009 жылы Лисаковск қаласынан білім қуып, педагогикалық колледжге оқуға түскенде қуана қоймағаны рас. Себебі дәрігер болуды бала кезден армандаған. Алайда сәтін салып мұғалімдік мамандыққа жол ашылды. Оқу жылының алғашқы күндерінен бастап-ақ талабының таудай екенін байқатты. Өнерді жүрекке дөп жеткізе білетін жігерлі жас курстастарының арасында осы ерекше қабілетімен де дараланды. Сабақта да алғырлық танытатын.

Колледж – нағыз білім мен тәрбиенің ошағы. Тақырыптық мерекелік іс-шараларда Фариза тамылжыта ән шырқап, көрерменді өзіне еліте алатын. Сондай-ақ қара сөздің қадірін білетін де қабілеті бойында бар екендігін жасыра алмаспын. Ақиық ақындардың отты өлеңдерін мәнерлеп оқуы да мақтауға тұрарлық. Әншілікпен жүргізушілікті де қатар алып жүрген Фаризаны қаланың мәдениет бөлімі ауқымды концерттерге арнайы шақыра бастады. Тамаша өнер көрсетіп қана қоймай, жаны сұлу жаңа достар тапты. Ең қызығы ата-анасынан дарыған әншілік қасиеті бола тұра, әнші болуды мақсат тұтпады. Алғашқы еңбек жолын Рудный қаласындағы түзету мектеп интернатынан бастаған. Алайда арманы – құрғақ қиял болып қалмады. Шынайы армандап, оған жету жолында мақсат қоя білген адам қалаған биігіне жетеді.

Бүгінде Фариза Қостанайдағы №3 ауруханада психолог болып жұмыс істейді. Науқастардың тәнін емес, жанын емдейді. Әншіліктен де қол үзбей келеді. Жұмыс орнында мерекелік кештерде әуелете әнін шырқап, талайды тамсандырып та жүр. Кәсібің өзіңе ұнаса ғана жаның тыныштыққа, рахатқа бөленеді емес пе. Фариза да қызметін ерекше құштарлықпен атқарады. Бұл жолда бар білгенін үйрете білген ұстазына – әріптесі Абаева Гүлшарат Әуезханқызына алғысы шексіз.

Фаризаның тал бойында тұнып тұрған, өзгелерге үлгі болар қасиеттері жетерлік. Ол спортты да жанына серік еткен. Қолы қалт ете қалса әдеби кітаптарды оқуды әдетке айналдырса, оған қоса қолөнер шеберлігі тағы бар. Бастауыш сынып мұғалімі ретінде ақылы қосымша сабақтарды да жүргізеді. Иә, біздің Ы.Алтынсарин атындағы Рудный әлеуметтік-гуманитарлық колледжінен ұшқан әрбір түлек осылай өнер мен кәсіпті таразының басындай тең ұстай біліп, елге қалтқысыз қызмет ете білсе, мақтанышпен еске алып, айналамыздағы жандарға кеудемізді кере отырып: «Бұл бала біздің шәкіртіміз!», – деп айтып отырарымыз анық.


Индира ЖАЙЛАУБАЕВА,
Ы.Алтынсарин атындағы
РӘГК-нің арнайы пәндер
оқытушысы, п.ғ.м.

Реклама

Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.