Ахмет Байтұрсынұлы – ұлт ұстазы

Выпуск - №42 (539)   :   28.10.2022
759

Биыл қазақтың көрнекті қоғам қайраткері, жазушы, аудармашы, публицист, түркітанушы, ғалым Ахмет Байтұрсынұлының туғанына 150 жыл. Оның өмірі мен шығармашылығы туралы ақпаратты мектепалды жастағы балаларға қалай қызықты етіп жеткізуге болады?

Жалпы балалар не туралы білгісі келеді? Қандай жұмыс түрлерін қолдануға болады? Осы сұрақтар менің мерейтой аясында арнайы сабақ өткізуге жауапкершілікпен дайындалуыма бағыт берді. Балаларға ауызша журнал ұйымдастырып, Ахмет Байтұрсынұлының өмір жолы мен шығармашылығы туралы баяндап бердім.

Табиғатынан аса дарынды бала Ахмет Торғай қаласындағы екі сыныптық орыс-қазақ училищесінде білім алып, кейін Орынбордағы мұғалімдік мектепке оқуға түседі. Ақтөбе, Қарқаралы, Қостанай атырабында балаларды оқытады. Әдебиетпен айналысады, өлең-жырларын жазады, ауыз әдебиетінің үлгілерін жинады, оқулықтар мен оқу құралдарын әзірледі. Артынша оның «Маса» өлеңдер жинағы, «Әліпби» және басқа да көптеген шығармалары туралы балаларға айтып бердім.

Ахаңның ақындығының бір қайнар көзі орыс поэзиясында жатыр. Ауыл мұғалімі болып істеген жылдардан бастап шәкірттеріне И.А. Крылов мысалдарын оқытқан. Оның көптеген мысалдарын аударып, «Қырық мысал» атты кітабын жазады. А.С. Пушкиннің «Ат» өлеңі, «Балықшы мен балық», «Алтын әтеш» ертегілерін аударған. Балалар ертегі, мысалдарды қызығушылықпен тыңдап, ақынның шығармаларынан үзінділерді жатқа оқып берді. Ахмет атамыздың ісін жалғастыратын, арманын орындайтын біздер үшін осы жолдан өту үлкен құрмет және зор міндет.


Гүлдана УРКУМБАЕВА,
«Улыбка» б/б
қазақ тілі мұғалімі,
Лисаков қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.