Қазақта жыл басы саналатын Наурыз мейрамы 21-22 наурыз күні тойланады. Біздің Қостанай қаласындағы №61 бөбекжай-бақшасында Наурыз мейрамын балалармен бірге тойлау дағдыға айналған.
Жалпы мұсылман халықтарының түсінігі бойынша бұл түні даланы Қыдыр ата аралап жүреді. Ұлыстың ұлы күні деген түсінік бойынша қазақ халқы бұл күнді қасиетті және киелі деп есептеген. Наурыз мейрамында адамдар қол алысып, бір-бірімен амандасып, төс қағыстырып, игі тілектерін тілеп, баталарын берген. Мейрамға арналып дайындалатын тағам – наурыз көже. Оған жеті түрлі тағам қосып дайындайды, дәнді дақылдар, сүр ет, сүт, тұз, су, құрт қосады, сондай-ақ молшылық тоқшылық болсын деп ырымдап, тойып ішу қажет деп есептеген. Мейрам күндері ұлттық ойындардың күрес, аударспақ, асық ату, алтыбақан тағы да басқа түрлері ойнатылады.
Мерекені «Балапан» тобының бүлдіршіндерімен бірге тойладық. Бөбекжайда өткізілетін қандай да іс-шара басшылардың қолдауымен қатар ата-аналардың ат салысуымен ұйымдастырылып отырады. Бұл тәрбиешілердің ата-аналармен тығыз байланыста жұмыс жүргізуінің арқасында. Бүлдіршіндердің қызығушылығын тудыру үшін «Келді бізге Наурыз» тақырыбында ұйымдастырылған іс-шарада бүлдіршіндерге наурыз көженің қандай тағамдардан дайындалатынын әңгімелеп, сонымен қатар өлеңдер айтылып, би биленіп, ұлттық ойындар ойнатылды. Кіші топ бүлдіршіндері болса да, іс-шара барысында белсенділіктерін көрсетті.
Алмагүл ЖУМАБАЕВА,
Жанар ИБРАЕВА,
№61 б/б тәрбиешілері,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.