Балабақшаның басты мақсаты – тәрбиеленушілеріне сапалы да саналы білім беріп, адамгершілікке баулу. Менің педагогикалық ұстанымым: балалардың денсаулығына ғана көңіл бөлмей, оларды кең пейілді, ақылды, жауапкершілігі мол адам етіп тәрбиелеу.
Ұлттық тәрбие беру – өзекті мәселеге айналуда. Оны іске асыру үшін болашағымыздың рухани дамуын дұрыс жолға қоя білуіміз керек. Тәрбиенің негізі отбасында қалыптасады дегенмен, балабақшаның да рөлі зор. Ұлттық салт-дәстүрді, мәдениет пен өнерді насихаттау – тәрбиенің төресі. Адам баласы дүниеге келген күннен бастап үнемі салт-дәстүр аясында өседі. Жас ұрпақ, жеткіншектеріміз бен бөбектеріміздің бойына ұлттық құндылықтарымызды сіңіру – әрбір ата-анамен қатар тәрбиешілердің міндеті.
Балабақшадағы сәбилерге ұйымдастырылған оқу қызметі барысында, серуен уақытында, ойын іс-әрекеттерінде, ұлттық құндылықтарымызды, мәдени мұрамызды насихаттауды басты назарға аламыз. Ұлттық құндылықтардың жойылмай, ұрпақтан ұрпаққа жалғасуына қазіргі жаңа заман талабана сай жаңа технологиялармен үйретуді қолға алдық. Балабақшамыздың алдына қойған мақсаты – «мектеп жасына дейінгі балалардың ұсақ қол моторикасын дамыту арқылы ұлттық тәрбиеге баулу». Осы мақсаттың айқын орындалуына өз үлесімді қосып келемін.
Бала белгілі бір жұмысты өз қолымен жасай білуінен бөлек жасалып жатқан жұмысының есінде сақталып қалуы және оны қалай жасағанын әңгімелеп айтуы оның одан әрі қарай дамуына дұрыс әсерін тигізеді. Яғни, баланың қол ұшындағы саусақтарының епті қимылдауы оның тікелей миымен байланысты. Бала жасап жатқан дүниесін өз миында ойлау арқылы епті әрекет жасап, көзбен көру арқылы есінде сақтап қалып, оны өзі қалай жасағаны туралы әңгімелеп айтып бере алады. Демек, ұсақ қол моторикасымен бірге балалардың есте сақтау қабілеті мен зейіні тұрақталып, сөздік қоры да арта түседі.
Мектепке дейінгі кезеңде қолдың ұсақ моторикасы мен қимыл-қозғалыстарын дамыту жұмыстары маңызды деп ойлаймын. Себебі, балабақшаға ерте жастан келген балалармен құрастыру, мүсіндеу, жапсыру, сурет салу оқу қызметтерін жүргізу кезінде кейбір балалардың қол икемділіктерінің үйлесімді жұмыс істемегенін байқадым. Және бұл жолда өзіме сұрақтар қойып, іздене бастадым. «Мектеп жасына дейінгі балаларды ұсақ қол моторикасын дамыту арқылы ұлттық тәрбие баулу және қол қызметін үйлестіру арқылы тиянақты жұмыс жүргізу»: бүгінде балалармен осы бағытта жұмыс істеймін.
Тәжірибемде ұлттық құндылықтарға бейімделген жаңа технологияларды қолдана отырып, өз қолыммен жасалған дидактикалық ойындарды қолданамын. Оны ұсақ-түйекке дейін ойластыруға тырысамын, сондықтан балалар да қызығушылық танытады. Менің ойымша, бұл – балалар өздерінің ұлттық құндылықтарын білуі және есте сақтауы үшін тамаша мүмкіндік. Осыйлайша, ерте кәсіптік бағдар беруді балабақшадан бастап, оны ұлттық құндылықтармен ұштастырсақ, ұлттық құндылықтарды түсіне алатын саналы ұрпақ тәрбиелеп шығарамыз.
Маржан ЖУМАБАЕВА,
№15 бөбекжай тәрбиешісі,
Қостанай қаласы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.