Мектепке дейінгі кезеңдегі тәрбие – адам қалыптасуының алғашқы баспалдағы. Бұл – балаланың әсерленгіш, еліктегіш, ойлауды, сөйлеуді меңгерумен, алғаш рет бөтен ортаға бейімделумен сипатталатын кезең.
Бала тәрбиесінің негізі отбасында қалыптасады. Демек, бүлдіршіннің келешекте қандай адам болуы – ең алдымен, жанұяда алған тәрбиеге, ондағы қалыптасқан қарым-қатынасқа байланысты. Сондықтан, бала тәрбиесінің нәзік тұстарын білу ата-ана үшін қажетті шарт.
Әр бала үшін ата-анасынан артық ешкім жоқ. Әсіресе, сәби шақта ата-ананың бала алдындағы беделі ерекше. Себебі, балалық шақта ата-анамен қарым-қатынаста психологиялық қорғаныс жасауға баланың мүмкіндігі жоқ. Ол естігенін, көргенін бұлжытпай қабылдап, бойға сіңіреді.
Ал енді күнделікті өмірде балаларымызбен қарым-қатынаста қолданатын сөздерімізді еске түсіріп көрейік: қалай мадақтаймыз, қалай еркелетіп, қалай ескерту жасаймыз, ренжіткенде, айтқанымызды орындата алмағанда не айтамыз? Ойланып қарасақ, біздің өміріміздегі жақсылық, кемшіліктерімізге ішкі бағыт-бағдар көп жағдайда ата-анамыздан беріледі. Сондықтан, құрметті ата-аналар, бала тәрбиелеудегі өзіміздің сөз саптауымыз бен үлгі-өнегенің балаға қаншалықты әсер беретінін әрқашан есте ұстағанымыз жөн.
Баланың әр қадамына бақылау жасап, мінез-құлық, қылықтарына үнемі баға беру оның өмірін түнекке айналдырумен бірдей. Балаңыздың әр қылығына түсіністікпен қарап, өзін бағалауға, қателіктерінен қорытынды шығаруға үйреткен жөн.
Өркениетке ұмтылған елдің болашағы – тәрбиешілер мен ата-анаға сөз өнерін жеткілікті меңгеруді жүктейді.
Роза БОХАЙ,
«Гулдер» бөбекжай-бақшасы
тәрбиешісі,
Затобол кенті
Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.