Ата-ана ұстанымының бала дамуына әсері

Выпуск - №45(340)   :   16.11.2018
447

Мектепке дейінгі кезеңдегі тәрбие – адам қалыптасуының алғашқы баспалдағы. Бұл – балаланың әсерленгіш, еліктегіш, ойлауды, сөйлеуді меңгерумен, алғаш рет бөтен ортаға бейімделумен сипатталатын кезең.

Бала тәрбиесінің негізі отбасында қалыптасады. Демек, бүлдіршіннің келешекте қандай адам болуы – ең алдымен, жанұяда алған тәрбиеге, ондағы қалыптасқан қарым-қатынасқа байланысты. Сондықтан, бала тәрбиесінің нәзік тұстарын білу ата-ана үшін қажетті шарт.

Әр бала үшін ата-анасынан артық ешкім жоқ. Әсіресе, сәби шақта ата-ананың бала алдындағы беделі ерекше. Себебі, балалық шақта ата-анамен қарым-қатынаста психологиялық қорғаныс жасауға баланың мүмкіндігі жоқ. Ол естігенін, көргенін бұлжытпай қабылдап, бойға сіңіреді.

Ал енді күнделікті өмірде балаларымызбен қарым-қатынаста қолданатын сөздерімізді еске түсіріп көрейік: қалай мадақтаймыз, қалай еркелетіп, қалай ескерту жасаймыз, ренжіткенде, айтқанымызды орындата алмағанда не айтамыз? Ойланып қарасақ, біздің өміріміздегі жақсылық, кемшіліктерімізге ішкі бағыт-бағдар көп жағдайда ата-анамыздан беріледі. Сондықтан, құрметті ата-аналар, бала тәрбиелеудегі өзіміздің сөз саптауымыз бен үлгі-өнегенің балаға қаншалықты әсер беретінін әрқашан есте ұстағанымыз жөн.

Баланың әр қадамына бақылау жасап, мінез-құлық, қылықтарына үнемі баға беру оның өмірін түнекке айналдырумен бірдей. Балаңыздың әр қылығына түсіністікпен қарап, өзін бағалауға, қателіктерінен қорытынды шығаруға үйреткен жөн.

Өркениетке ұмтылған елдің болашағы – тәрбиешілер мен ата-анаға сөз өнерін жеткілікті меңгеруді жүктейді. 

Роза БОХАЙ,
«Гулдер» бөбекжай-бақшасы 
тәрбиешісі,
Затобол кенті

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.