Ата Заңды құрмет етер ұрпақ

Выпуск - №35 (431)    :   04.09.2020
147

Тамыз айының 30-ы – Қазақстан Республикасының Конституциясы күні. Осы мемлекеттік мерекеге орай №6 бөбекжай-бақшасында мақала тақырыбымен аттас топтар ішінде түрлі бағыттағы іс-шаралар ұйымдастырылды.

Ұйымдастырылған іс-шараның көздеген мақсаты: балғындарға елі мен туған жері туралы ақпарат бере отырып, мемлекетті сүйе білу, патриот азамат болып өсуіне ықпал ету, мемлекеттік рәміздерге құрмет көрсетуге тәрбиелеу. Мерекеге барлық топтар ат салысты. Олар мерекеге сай арнайы атрибуттарды тағып, мемлекеттік әнұранды шырқады. Артынша Отан, Қазақстан, туған жер, рәміздер, бірлік жайындағы тақпақтарын оқыды. Тәрбиешілердің басшылығымен интеллектуалды әрі ұлттық нақыштағы ойындар ұйымдастырылды.



Кіші топ бүлдіршіндері топтық жұмыс істеп, мемлекеттік туымызды бояу, аппликация, ермексаз, желімдеу арқылы үлкен қағаз бетіне бейнеледі. Ересек топтар арасында балалардың туған жер жайында білімін жетілдіру негізінде тәрбие сағаттары өткізілді. Балалармен «Біздің Отанымыз – Қазақстан!», «Отан неден басталады?», «Что мы Родиной зовем?», «Менің құқықтарым мен міндеттерім» сынды тақырыптардың төңірегінде әңгіме жүргізілді. Тәрбиешілер дайындаған материалдар заман талабына сай бейнежазбалармен, «Inshot», «PowerPoint» бағдарламаларына салынып, балалардың назарына ұсынылды.
Сондай-ақ балаларға еліміздің жер көлемі, халқы, пайдалы қазбалары, әр азаматтың құқығы туралы мәлімет берілді. Шара соңында елге арнау, туған жерге тағзым ету мақсатында өлең, тақпақтар орындалып, бейбіт еліміздің көгіне балалардың армандары жазылған шарлар аспанға жіберілді. Қонституция күніне орай ұйымдастырылған мереке тәрбиеленушілердің бойында елін сүйетін, жеріне қамқор болатын, Ата Заңымызға бағынып, болашақта патриот азамат, саналы ұрпақ болып өсетін ізгі жолдың бастамасы бола білді деп сенемін.

Т.Жунусова,
№6 бөбекжай-бақшасы
қазақ тілі пәнінің мұғалімі,
Қостанай қаласы

 

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.