Ахаң жайлы деректер сақталған орда

Выпуск - №7(504)   :   18.02.2022
198

Биыл халқымыздың көрнекті қоғам қайраткері, кешегі демократтық бағытты ілгері жалғастырушы ірі ғалым, көсемсөз шебері, әдебиет зерттеушісі, тюрколог, дарынды ақын-аудармашы Ахмет Байтұрсынұлының туғанына 150 жыл.

Тарихта үлкен із қалдырған тұлғаның өмір жолы және атқарған қызметімен таныса келе қандай үлкен іске себепкер болғанын аңғару қиын емес. Қазіргі өскелең ұрпақ, қазақ жастарының ұлы тұлғадан алар үлгісі мен өнегесі мол. Ахмет Байтұрсынов атамыз қалдырған таусылмас білім бұлағы жастарға жақсы өнеге болуымен қатар сарқылмайтын қазына, қол жетпес құнды мұра деп айтсақ қателеспеген болар едік.

Қазақ тіл білімінің негізін қалаушылардың бірі Ахаңның өмір жолын үлгі ету мақсатында Қостанай қаласындағы №13 бөбекжай-балабақшасының ересек «Құлыншақ» тобымен қаламыздағы Ахмет Байтұрсынұлы атындағы Қостанай өңірлік университетінде орналасқан Ахмет Байтұрсынұлының мұражай үйіне шағын шолу жасап қайттық. Балабақшадағы кішкентай бүлдіршіндердің осындай тарихи мұражайға барып, жақсы әсер алып қайтқандарына өзім де іштей қуанышты болғанымды жасырмаймын. Кішкентай бүлдіршіндерді мұражайға алып келудегі көздеген мақсатымыз – қазақ әдебиетінде өзіндік қолтаңбасы бар, өшпес ізін қалдырған тұлғаның асыл мұраларының қаншалықты бағалы екенін түсіндіріп қана қоймай, өзіміздің өңірден шыққан жерлесіміз екенін ұғындырдық.


Мұражайдағы деректермен танысып, Ахмет Байтұрсыновтың қолданған заттарын көріп, балалармен бірге біраз мағлұматқа қанық болып келдік. «Бүгінгі күн – ертеңгі тарих» демекші, осы сәтті сақтап қалу мақсатында естелікке фотосуретке түстік. Алдағы уақытта осы бүлдіршіндер кемеңгер ұстаз артынан еріп, жақсының жолын қуатынына сенімім мол. Өскелең ұрпақ Ахмет Байтұрсынұлы атамыздың жолын қуып, тарихта игілікті ісімен сақталсын деген ниетпен биік шыңдардан көріне берсін деймін.


Арай МЕНДІҚҰЛОВА,
№13 б/б тәрбиешісі,
Қостанай қаласы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.