Патриоттизм түсінігі көп қырлы. Ол отбасына, туған өлкеге деген сүйіспеншілік, халқына деген құрмет сезімдерімен үндес. Мектепке дейінгі жас – жеке тұлғаның адамгершілік, патриоттық сезімдерінің негізі қаланатын кезең.
Баланың санасында басты құндылықтарды қалыптастыратын шақ – мектепке дейінгі уақыт болғандықтан, сол кезде балаларды адами қасиеттер мен патриоттық сезімге тәрбиелеу – мектепке дейінгі мекеменің негізгі міндетерінің бірі саналады. Сабақ барысында, режимдік сәттерде, серуендеу уақытында біз балалардың бойында өз отбасын сүю, үлкенге құрмет көрсету сезімдерін сіңірумен қатар әр адамның еңбегіне құрметпен қарап, қадірлеуге тәрбиелейміз.
Патриоттық сезімді қалыптастырудың бірден-бір жолы – еліңнің тарихы, салт-дәстүрлерімен таныстыру деп есептеймін. Бұл жолда балабақшамыздың тәрбиеленушілерін халқымыздың дәстүрлерімен таныстырамыз. Мерекелерде әр түрлі салт-жораларды көрсетеміз, балалар ұлттық ойындар ойнайды, түрлі тілдерде тақпақ айтып, ән шырқайды. Ал Қазақстан Республикасының мемлекеттік рәміздерімен таныстыру мақсатында мектепалды дайындық және ересек топтардың балалары әнұран айтып қана қоймай, оның мәні мен мағынасына қанық болады.
Әрбір халықтың өз ертегілері бар. Олардың әрқайсысы балаларды жақсылыққа, достыққа, мейірімділікке, өзара көмек көрсетуге үйретеді. Мектепалды дайындық тобының балаларымен біз «Мейірімділік күші» ертегісін дайындап көрсеттік. Сондай-ақ «Менің Қазақстаным», «Жақсылық жаса» тақырыбында суреттер мен қолөнер көрмесін ұйымдастыру жақсы дәстүрге айналды, онда балалар ата-аналарымен бірге байқауға қатысты. Мұндай іс-шалалар балада патриоттық сезімді ғана емес, сонымен қатар оның ата-аналарымен, тәрбиешілермен және құрбы-құрдастарымен қарым-қатынасын қалыптастырады.
Рауза ӘЛІМБАЕВА,
«Мұрагер» б/б
қазақ тілі мұғалімі,
Лисаковск қаласы
Сберечь природу в наших силах
Сила единства и результатов: итоги работы профсоюзных организаций Карасуского района
Маленькие исследователи
Праздник профессионализма: выбраны лучшие педагоги-психологи области
Обмен опытом и расширение возможностей
Учитель – это светоч нации. Ежедневным кропотливым трудом каждый из вас вносит неоценимый вклад в развитие страны. Вы сеете семена знаний в молодые сердца и растите мыслящую нацию. Ибрай Алтынсарин говорил: «Превыше всего я ценю хорошего учителя». Педагог – ключевая фигура в построении будущего страны, поэтому ему должно быть отведено достойное место в обществе.
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».