Гүлдене бер, Қазақстаным!

Выпуск - №49(445)   :   12.12.2020
222

Тәуелсіз Қазақстан жылдан-жылға дамып, әлемге өзінің бейбіт екенін паш етіп келеді. «Тәрбие талбесіктен» деген халық нақылын негізге ала отырып, мектеп жасына дейінгі балаларды тарихымыздан хабардар етіп отыруға тырысамыз.

Біздің «Улыбка» бөбекжай-балабақшасында Тәуелсіздік күні қарсаңында да бұл мақсат назардан тысқары қалмады. Арнайы ұйымдастырылған ауызша журналы аясында, мектепке дейінгі мектепалды даярлық тобының балаларына алдағы мереке – Қазақстанның Тәуелсіздік күні туралы айтып бердім. Ыстық деммен балалар бұрынғы заманда қазақ халқын Абылай хан, Әбілқайыр хан, Тәуке ханның басқарғаны туралы тарихи оқиғаларды тыңдады. Артынша оларға мемлекеттік істерді жүргізуге Төле би, Әйтеке би, Қазбек бидің көмектескенін де тілге тиек еттім.
Қазақ халқы өзінің ежелгі төл мәдениетімен, әдет-ғұрып пен дәстүрге адалдығымен және қонақжайлылығымен ерекшеленеді. «Қонақ келсе, құт келер» деп қазақ мақалында тегін айтылмаса керек. Дәстүр бойынша халқымыз кез келген қонақты жылы шараймен қарсы алып, төрге отырғызып, бар дәмдісін алдына тосқан. Нан ауыз тимегенше үйінен шығармаған. Дәстүріміздің бұл тұстарын да балғындарға әңгімелеп беруді жөн көрдім.
Шағын шара барысында балалар Қазақстан Ресбубликасының Президенті, астанасы, рәміздері туралы білімдерімен бөлісті. Отан туралы тақпақтар айтып, білетін өлеңдерін шырқады. Фотосуреттерге қарап, отбасылық дәстүрлер туралы әңгімеледі. Бұндай тәрбиелік жиындардың бала санасының толысуына және патриоттық сезімінің қалыптасуына үлесі зор.

Гүлдана УРКУМБАЕВА,
«Улыбка» б\б
қазақ тілі мұғалімі,
Лисаков қаласы

 

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.