Қостанай қаласындағы №15 жалпы білім беретін орта мектебінде мектепалды даярлық сыныбында Ыбырай Алтынсаринге арналған апталық өтті. Биылғы «Оқуға құштар мектеп» жобасының аясында балалар Ыбырай атамыздың бірнеше әңгімелерімен танысты.
Апталық аясында тәрбиеленуші балғындарымызды Ыбырай Алтынсариннің өмір жолымен, ағартушылыққа қосқан үлесімен, шығармашылығымен таныстырып өттік. Барлық іс-шаралар бекітілген жоспарға сайт ұйымдастырылды. Мәселен, апталықтың алғашқы күні балалар атамыздың қысқаша өмірбаянымен танысты. Тәрбиешілердің айтқан әңгімесінен олар Ыбырай Алтынсарин Қостанай өңірінің тумасы, яғни біздің жерлесіміз екенін және бірінші болып қазақ жастарын оқу мен білімге шақырғандығын есінде сақтады.
Балалар Ыбырай атамыздың «Бір уыс мақта» әңгімесін сахналап, адам бойынан табылуы тиіс адамгершілік қасиеттерді ұғынып, дүниедегі жанды тіршілік иесі немесе жансыз заттар болсын, ешқайсысын да керексіз қылып, жерде қалдыруға болмайтындығы жайлы түсінді. Апталықтың үшінші күні балалар «Әке мен бала» бейнематериалын тамашалап, оған қатысты ой-пікірлерін білдірді. Соңғы күні «Кел, балалар, оқылық» тақпағын мәнерлеп оқып, білім алуға, сол жолда ерінбей еңбек етуге келісті. Балғындар апталық барысында Ыбырай Алтынсарин жайлы көптеген мәліметтерге қанық болып, болашақта басқа да ертегілерін оқуға уәде берді.
Ақмарал АХМЕТЖАНОВА,
№15 ЖББМ тәрбиешісі,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.