Тәрбиеші болу – зор бақыт

Балабақшада тәрбиеленіп жатқан балдырғандардың бәрі өзімнің балаларым секілді көрінеді. Әр күні олардың сүйкімді жүзін көргенде еріксіз күлімсіреймін. Өйткені, олар мені қуана қарсы алады.

Балалармен жұмыс жасау – мен үшін үлкен бақыт. Себебі, тек бала ешнәрсеге алаңдамай, мейірімділікке сенеді, кішкентай алақанын менің алақаныма қойып, құпияларын айтады. Пәк көңілді балалармен қарым-қатынас маған қуаныш, шаттық сыйлайды. Өйткені, мен оларға, олар маған қатты сенеді. Менің бақытты болуым – осы балаларымның сенімінің арқасы.

Жұмысым күрделі де қызықты. Шынымды айтсам, кейде жұмыстан үйге келгенде қатты шаршағанымды сезбеймін, өйткені, балалармен жұмыс жасаған өте қызық. Олардың қуанғаны да, ренжігені де шынайы. Олардың жаны жалғандықты, жасандылықты сүймейді, не айтса да әділ, шындықты айтады. Көздері мөлдіреген, жүздерінде күлкі ойнаған балалар өте қызық сияқты. Мысалы, мен мерекелік іс-шараларда «Алдар Көсе мен Бай», «Шалқан», «Қасқыр мен жеті лақ», «Бауырсақ» ертегілерін сахналағанда түрлі рөлге енемін. Бірде кемпір, бірде Алдар Көсе, Ақшақар, Шалқан, тіпті, сайқымазаққа айналғанда балапандарымның қуанышын сөзбен жеткізу мүмкін емес.

Менің негізгі мақсатым – балаларға жақсы көңіл-күй сыйлай отырып, саналы тәрбие, сапалы білім беру. 

Айгүл НҰРЫШЕВА,
«Қарлығаш» 
бөбекжай-бақшасының тәрбиешісі, 
Қамысты ауданы