Қостанай ауданына қарасты Мичурин ауылдық округінде Жеңіс күніне орай, Ұлы Отан соғысында қаза тапқан батырларды еске алуға арналған стелаға гүл шоқтары қойылып, олардың ерліктері туралы айтылды.
Ұлы Жеңіс күні – әр отбасы үшін қастерлі мереке. Өйткені, соғыс бірде-бір жанұяны айналып өтпеді. Әрбір шаңырақта соғысқа қатысып, жеңіспен оралған немесе ерлікпен қаза тапқан ата-әжелері бар. Қаншама адам тылда еңбек етті. Сол сұрапыл соғыста жеңіске жету жолында миллиондаған адамның өмірі қиылды, сондықтан адамзат сұм соғыстың құрбандарын әрдайым үлкен құрметпен еске алады.
Жеңіс күніне орай өткізілген іс-шараға ауыл тұрғындары, мектеп оқушылары мен педагогтері, Ардгерлер кеңесі қатысты. Ұлы Отан соғысында қаза тапқан майдангерлеріміздің рухына тағзым етіліп, бір минут үнсіздік жарияланды. Жиында Мичурин ауылдық округінің әкімі Балтабек Жумагалиев сөз сөйлеп, жас ұрпаққа Ұлы Отан соғысына қатысқан батырлардың ерлігін әрдайым жадымызда сақтап, ұмытпауымыз керек екенін қадап айтты.
Артынша мектеп оқушылары соғыс туралы өлеңдерін оқып, патриоттық бағыттағы әндер шырқады. Жеңіс күні – қасиетті де қастерлі мереке. Аға ұрпақтың ерлігін мәңгілікке есте сақтауға арналған ең қастерлі де мәртебелі мереке. Бұл – аға буын өкілдерінің жанқияр ерлігі мен еселі еңбегінің жемісі. Сондықтан ешқашан ұмыт болмай, батырларымыздың ерлік істері жас ұрпаққа насихаттала бермек.
Ерасыл ҚАЗЫБАЕВ,
Мичурин ЖББ мектебі
директорының тәрбие ісі
жөніндегі орынбасары,
Мичурин ауылдық клубының
мәдени ұйымдастырушысы,
Қостанай ауданы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.