Қазаққа қиындықта сүйеу, қуанышта көңіл қанаты болған қара домбыраның қоңыр үні – қанымызда, бебеулеген сарыны – санамызда сақталған. Сондықтан, шанағынан шамырқанған күй төгілсе, елең етпейтініміз жоқ.
Домбыра – жер бетінде кеңінен тараған шертпелі аспаптардың қатарына кіреді. 2018 жылдан бері шілденің алғашқы жексенбісі қазақтың төл аспабының күні ретіне тойланып келеді. Ұлттық домбыра күніне орай Рудный қалалық орталық кітапханада Мемлекеттік тілдегі кітапхананың ұйымдастыруымен «Күмбірлесін қазақтың домбырасы» атты әдеби-музыкалық кеш өткізілді.
Бұл – елімі үшін ерекше мейрам. Оны ел болып атап өту арқылы халқымыздың рухын көтеріп, танымын арттырамыз. Сондай-ақ ұлы дала дәстүрлерін жас ұрпақтың санасына сіңіріп, төл өнеріміздің құдіретін танытамыз. Шын мәнінде, қазақтың қара домбырасы – ұлтымыздың бойтұмары. Оның үні әрқайсымыздың жүрегімізге жақын. Өйткені, қазақ пен домбыра – бір-бірінен бөліп қарауға болмайтын егіз ұғым.
Кешіміздің құрметті қонақтары «Кездесу» клубының мүшелері мен тұрақты оқырмандар және Б.Майлин, А.Байтұрсынов, М.Дулатов атындағы мектеп оқушыларынан құралған «Алтын домбыра» ансамблінің қатысуымен «Балбырауын», «Келіншек» күйлері орындалды. Рудный қалалық ақсақалдар кеңесінің төрағасы Тілеуқабылов Жаңбыршы аға сөз алып, домбыра жайлы аңызбен бөлісіп, өлең шумақтарын оқыды. «Жадыра» халықтық-вокалдық ансамблі мен Қостанай шаһарынан келген қонақтармыз да тамылжыта ән салып, қонақтарымызға көтеріңкі көңіл-күй сыйлады. Кітапханашыларымыз да, өз кезегінде, өлең жолдарын мәнерлеп оқыды.
Артынша «Күмбірлесін қазақтың домбырасы» атты кітап көрмесіне шолу жасалып, ұлттық аспаптың және Ұлттық домбыра күні тарихына байланысты викториналық сұрақтар қойылды. Мереке қатысушыларға ерекше әсер қалдырғандығын айтады. Расымен де, домбыра – бүкіл Қазақстан халқын біріктіретін теңдесі жоқ мәдени мұра. Ұлттық руханиятымызды дәріптейтін мереке домбыраның мәртебесін биікке көтере берсін дегім келеді.
Жаңагүл УРГАНЧБАЕВА,
Мемлекеттік тілдегі
кітапхана қызметкері,
Рудный қаласы
Не тот учитель, кто получает воспитание и образование учителя, а тот, у кого есть внутренняя уверенность в том, что он есть, должен быть и не может быть иным. Эта уверенность встречается редко и может быть доказана только жертвами, которые человек приносит своему призванию.
Если учитель имеет только любовь к делу, он будет хороший учитель. Если учитель имеет только любовь к ученику, как отец, мать, он будет лучше того учителя, который прочёл все книги, но не имеет любви ни к делу, ни к ученикам. Если учитель соединяет в себе любовь к делу и к ученикам, он совершенный учитель.