Абай мұрасы – мәңгілік

Выпуск - №34(631)   :   30.08.2024
417

3-2

10 тамыз – ақын, қазақ жазба әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер А.Құнанбайұлының туған күні. Сол себепті, елімізде дәл осы күн 2020 жылдан бері «Абай күні» болып бекітілген.
Биыл Абай Құнабайұлының туғанына 179 жыл толды. Осы уақытқа дейін Абай атамыздың бізге қалдырған бай мұрасы ұмытылған емес және ұмытылмайды да. Керісінше, шығармашылығы жаңа заманмен үндесіп, әр қазақ атамыздың шығармаларымен сусындауда десек, артық айтпаған болар едік. Ал, ұстаздардың, әсіресе қазақ әдебиеті пәні мұғалімдерінің бұл мерекеге деген көзқарасы, қызығушылығы өзгелерден ерек. Өйткені, білім алушыларды осындай ұлы адаммен таныстыру – біздің тікелей міндетіміз.

«Абай күнін» біз де атап өттік. Қарабалық ауданындағы М.Сералин атындағы ЖББ мектебінің ұжымы мен оқушылары бұл айтулы күнге бір кісідей атсалысты. Мектебімізде жоспарға сай іс-шаралар ұйымдастырылып, оқушылармен көптеген жұмыстар жүргізілді. Мектебіміздің Instagram парақшасында да оқырмандарды өткізілген жұмыстармен таныстырып отырдық.

Алда Абай Құнанбайұлының 180 жылдығы келе жатыр. Бұл мерейтойды тек еліміз ғана емес, жан-жақта тарыдай шашылған барлық қазақ тойлайды деген үміттемін. Халқының көкірегі ояу, көзі ашық болуына Абай атамыздың қосқан үлесі зор екенін ешкім жоққа шығармас. Ендігі кезекте, дана тұлғаларымыз жаққан шырақты сөндіріп алмай, шығармаларын ұрпақтан-ұрпаққа жалғап отыруымыз қажет.

Алмабике ЕСКЕНДИРОВА,
М.Сералин атындағы ЖББ мектебінің
қазақ тілі мен әдебиеті пәнінің мұғалімі,
Қарабалық ауданы

Реклама

Литературе вообще нельзя научить, а в школе – особенно. Когда преподаёшь в школе, скажем, Толстого, главное, на мой взгляд, чтобы твой ученик не возненавидел великого классика и его героев, едва прикоснувшись к ним, не потерял их для себя на долгие годы. Для того чтобы действительно узнать Толстого, надо быть уже взрослым человеком. А пока надо постараться, чтобы от встречи с Толстым у молодого человека осталось по крайней мере радостное впечатление, ощущение чего-то светлого и во многом непонятного, к чему хотелось бы вновь и вновь возвращаться в дальнейшем… Самое страшное, что может сделать педагог – это заставлять из-под палки читать великого художника. Это профессиональное преступление.