Қостанай қаласындағы Абай атындағы ЖББ мектебінде біз үшін де, 1 «А» сынып оқушылары үшін де ерекше іс-шара өтті. 42 әріпті танытып, оқуға үйреткен шәкірттеріммен «Рақмет саған, Әліппе» атты мерекелік іс-шарасы ұйымдастырылды.
Ертеңгілікте мектеп мұғалімдері, ата-аналар, оқушылар және қонақтар қатысты. Қоңыр күзде қоңырау үнімен алғашқы білім сабағына енген бірінші сынып оқушылары бүгін бір асудан асып, ең алғаш қолдарына ұстап, әріп таныған оқулықтары Әліппемен қоштасты. Аз уақыт өтсе де, бірінші сынып оқушыларының білімге, өнерге деген талпыныстары айқын байқалды. Ертеңгілікте «Әріптер» ертегісінен көрініс қойылып, оқушылардың әріптерді ажырату деңгейін анықтап қана қоймай, актёрлік шеберліктері де шыңдалғанын байқадық.
Әдемі костюм киген мың бұралған қыздарымыз бен ұлдарымыз сахна төріне шыққанда салтанатты мереке одан әрі гүлдене түсті. Ал шәкірттерімнің шырқаған әндерінен өнерден құр алақан емес екендіктерін де байқадық. Әліппемен қоштасу кешіне қонақ болып келген ата-анамыз, ақын Ақгүл ханым оқушыларға ақ жол тілеп, өзінің ыстық лебізін мынадай өлең жолдарымен жеткізді:
«Қолға ұстап ең алғаш әліппені,
Үйретіп 42 әріптерді.
Озат болсын деп сендерді әрдайым,
Ұстаздарың білімге дәріптеді.
Қоштастыңдар ал енді Әліппемен,
Түк емес сендерге енді әріп деген.
«Саналы ұрпақ болып өсіп-өніп,
Біліміңді әлемге таныт!» дер ем.
Сабақты жақсы оқыңдар, мақтайтындай,
Жақсы оқушы деп есте сақтайтындай.
Болыңдар дарынды, озат, талантты,
Сенімін ұстаздардың ақтайтындай».
Ұлмекен ЕРЕКЕШЕВА,
Абай атындағы ЖББ
мектебінің бастауыш
сынып мұғалімі,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.