Дойбыдан мектепішілік жарыс

Выпуск - №8(556)   :   27.02.2023
633

Мичурин ЖББ мектебінде балалардың дойбы ойнауға қызығушылықтарын арттыру мақсатында Балалар шығармашылық үйінің «Дойбы» үйірмесі 1-4 сынып тәрбиеленушілері арасында мектепішілік жарыс өткізді.

Дойбы жарысына мектеп бойынша жиырма бес тәрбиеленуші қатысты. Жарыс өте жоғары деңгейде өтті. Оған куә ретінде балалардың қатысу кезінде белсенділік танытып, өздерін жүзден жүйрік, мыңнан тұлпар екендерін дәлелдеп, әрбірі жеңімпаз атануға тырысқанын атауға болады. Сол сенімнің арқасында жарыс қыза түсті. Бәсекелестік жоғары болып, финалға тек мықтылар ғана жолдама алды. Солардың бірі 3 «Ә» сынып оқушысы Арнур Испергенов жарысқа алғаш рет қатысып, өзінің пікірімен бөлісті. Мектептегі дойбы үйірмесінің белсенді қатысушы Арнұр дойбы ойыны оған қатты ұнайтынын және бұл жарыстың өтуін асыға күткенін айтты.


Жарыс қорытындысы бойынша ұлдар арасында 1-орынды 4 «Ә» сынып оқушысы Әділжан Жұманазар, 2-орынды 3 «Ә»сынып оқушысы Арнұр Испергенов және 3-орынды 4 «Ә» сынып оқуышысы Аршат Манат алды. Ал қыздар арасында 1-орынды 4 «Б» сынып оқушысы Полина Шаппо, 2-орынды 1 «Ә» сынып оқушысы Амина Алдажуманова және 3-орынды 3 «Ә» сынып оқушысы Інжу Бақтыбай алды. Жоғарыдағы жүлделі орындарға ие болған оқушылар үстіміздегі жылдың наурыз айында аудандық масштабта өтетін балалар шығармашылық үйі филиалының тәрбиеленушілері арасындағы жарысқа қатысатын болады.

Үйірме жетекшісі ретінде мектепте ұйымдастырылған дойбы жарысына көңілім толды десем болады. Балаларды осындай ойынға тартып, олардың қызығушылықтарын арттыру арқылы логикалық ойлауға тәрбиелеуге шақыру және нәтижеге қол жеткізу кез келген тәлімгердің жеткістігі екені сөзсіз. Сол себепті өскелең ұрпақ саналы, алғыр болып өсуі керек.


Диас АУЕСКАНОВ,
Мичурин ЖББ мектебінің
«Балалар шығармашылық
үйінің «Дойбы»
үйірмесінің жетекшісі,
Қостанай ауданы

Реклама

Трогательное суеверие заключается в том, будто благодаря знанию всё большего числа фактов человек приходит к знанию действительности. Сотни разбросанных, не связанных друг с другом фактов вбиваются в головы учеников; их время и энергия заняты заучиванием всё большего и большего числа фактов, так что для мышления остается мало времени и сил. Несомненно, мышление без знания фактов остаётся пустой фикцией; однако одна только «информация» может оказаться таким же препятствием для мышления, как и её отсутствие.

Я никогда не учу своих учеников, я пытаюсь только обеспечить условия, в которых они смогут учиться. Учителю необходимо узнать об интересах ученика, увидеть в нём потенциал и бросить все силы на его развитие. Причём сделать это так, чтобы ребёнок хотел учиться и мог это делать.