«Денсаулық – зор байлық» демекші, бүгінгі таңда балалардың денсаулығын қорғау үшін екпенің маңыздылығы жиі талқыға түсуде. «Балаларға екпе салу міндетті болуы тиіс пе?» деген сұрақ төңірегінде Амангелді ЖББМ оқушылары пікірлерін білдірді.
Ең алдымен, білім ордасының медбикесі Тәттігүл Қабдығұлқызы мен мектептің дебат минстрі Аруна Бекзадақызы өзекті мәселелері талқылап қана қоймай, дәлелді пікірлерін таныстыра білді. Мектеп медбикесі: «Вакцинация арқылы көптеген қауіпті аурулардың алдын алуға болатыны ғылыми тұрғыда дәлелденген. «Сақтықта қорлық жоқ» дегендей, екпе – балаларды жұқпалы дерттерден қорғаудың ең тиімді жолы. Дегенмен, кейбір ата-аналар бұған қарсы, себебі олар таңдау құқығы мен жеке сенімдерін алға тартады», – деп ойымен бөлісті.
Артынша БП «Мектеп оқушыларына екпе салу міндетті болу керек деп есептейді» тақырыбы аясында мектептің 6–8-сынып оқушылары арасында дебат ұйымдастырылып, қоғамның пікірін екіге бөлген бұл мәселе қызу талқыланды. Іс-шара оқушылардың сыни ойлау қабілетін арттырып қана қоймай, олардың денсаулық сақтау мәселелеріне деген көзқарастарын қалыптастыруға ықпал етті. Бұл – дебаттың бірден-бір артықшылығы болса керек.
Оқушылар дебат барысында өз пікірлерін еркін білдіріп, өзекті тақырыпқа терең үңілді. Осынау ой мен ойын алаңы оқушылар арасында білім алмасудың және жауапты шешімдер қабылдаудың маңыздылығын түсінуге мүмкіндік берді. Бұл тәжірибе олардың азаматтық белсенділігін дамытуға және қоғамдық маңызы бар тақырыптарға бей-жай қарамауға үйретті. Яғни, жастарды қоғамдағы өзекті мәселелерді түсініп, белсенді азамат болуға тәрбиелейді.
«Кеңесіп пішкен тон келте болмас» дейді халық даналығы. Ендеше, екпе салуды міндеттеу саясаты барлық тараптардың пікірін ескеруді талап етеді. Жауапкершілік тек дәрігерлерде немесе ата-аналарда ғана емес, жалпы қоғамда екенін ұмытпауымыз қажет. Балалардың денсаулығы – ортақ құндылығымыз.
Бақытгүл УАТҚАНОВА,
Амангелді ЖББМ«Зияткер» дебат
үйірмесінің жетекшісі
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.