«Шебердің қолы алтын», – дейді атам қазақ. Осы орайда «Шұғыла» балалар мен жасөспірімдер шығармашылық орталығының «Шебер қолдар» үйірмесінің жетекшісі Айсауле Сейдинаның ұйымдастыруымен «Шебер қыз-2022» байқауы өтті.
Сөзге де шебер, іске де ұста халқымыздың мәдениеті мен өнерін паш ететін құндылықтардың бірі – оның қолөнері. Көз жауын алатындай бұйым жасап, асыл тастардан сән бұйымдарын соққан халық шеберлерінің ісі мақтауға тұратын өнер туындысы деп білемін. Мақсаты – келешек ұрпаққа қазақ халқының ұлттық өнерін дәріптеу, оқушылардың өздігінен ізденіп, ұмыт болып бара жатқан өнерін қайта жандандырып, оның шығу тарихын өз қолдарымен жасап, сәндік қолданбалы өнерді қайта жаңартуға баулу.
«Шебер қыз-2022» байқауы төрт кезеңнен тұрды. Алғашқы таныстыру кезеңінде әр қатысушы өздерін таныстырса, екінші кезеңде қатысушылар ән шырқап, би билеп, т.б. өнерлерін көрсетті. Үшінші кезеңде қатысушылар қолдан жасалған киімдерімен сән үлгісін көрсетті. Төртінші кезең – «Шебердің қолы алтын» деп аталды. Онда қатысушылар қағаздан, бисерден, матадан, т.б. заттарын әкеліп, сол жерде жасап көрсетеді.
Сайысқа оқушылар өте жоғары деңгейде дайындалған. Нәтижесінде бас жүлдені Айзере Кенжеғали, 1-орынды Айда Дінмұханбетқызы мен Айнұр Айтуар, 2-орынды Ақсауле Түркен мен Айзере Бақытбек, 3-орынды Кәусар Бейсенғали, Айзере Төлеубаева және Сезім Серік теңдей бөлісті. Жеңімпаздарға арнайы дипломдар мен естелік сыйлықтар табыс етілді.
Әнет ЖҰМАБЕК,
«Шұғыла» БЖШО,
Амангелді ауданы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.