Арқалық қаласындағы Н.Құлжанова атындағы Торғай гуманитарлық колледжінде «Жас ұрпақ – жарқын болашақ» тақырыбында «Мектепке дейінгі тәрбие және оқыту» пәндік-әдістемелік бірлестігінің апталығы өтті.
Оқытушылар ашық сабақ, мамандық арасында сайыстар, викториналық сұрақ-жауап ойындар, сонымен қатар тәжірибе алмасуға келген тәрбиешілер, білім алушыларға эксперимент көрсетті. Білім негізгі мектепке дейінгі жастан қаланатын болғандықтан, баланың жеке тұлғалық күшін дамыту қазіргі оқытушылардың алдындағы үлкен міндет. Олай болса, өмірдің барлық саласында белсенді, шығармашылық іс-әрекетіне қабілетті, еркін және жан-жақты жетілген, білімді, дағдыларды меңгеретін, шығармашылық бағытта жұмыс істейтін, тың жаналықтар ашатын, біртума ойлау қабілетімен ерекшеленетін жеке тұлға қалыптастыру маңызды.
Кез келген ел өзінің жарқын болашағын ұрпағымен байланыстырады. Әрбір ұрпақтың пешенесіне жазылған заман ағымы, кезең, тынысы болады. ХХІ ғасыр – бүгінгі жас ұрпаққа бұйырған бақыт деп ойлаймын. Ата-бабамыз болашақ ұрпақ үшін соңғы демі қалғанша күресіп, бізге егемендік алып берді. Қай заманда болмасын, қоғамның қозғаушы күші – жас ұрпақ. Сондықтан, сол жарқын болашақ өкілдері мемлекетіміздің жаңа келбетін қалыптастырады. Олардың жаңа белестерге ұмтылысы жаңа идеялардың туындауына себепші болады. Ал, жаңа идея қазақ еліне қадам бастайды.
Акжаркын НАСРЕДИНОВА,
Н.Құлжанова атындағы
Торғай гуманитарлық колледжі
«Мектепке дейінгі тәрбие
және оқыту» мамандығының
ПӘК төрайымы, педагогика ғ.м.
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.