Жаңа оқу жылының бірінші тоқсаны да аяқталды. Жалпы бұл жыл барлық білім алушылар мен педагогтер, ата-аналар үшін де өзгеше форматта басталды. Мектеп табалдырығын алғаш аттаған балаларға үйренісу қиынға соқты.
Оқушылар мен мұғалімдерге, сонымен қатар ата-аналарға да айрықша талаптар мен міндеттер қойылды. Адам баласының жаңа нәрсеге үйреніп кетуі тез ғой. Міне, екі ай көлемінде бірінші сынып оқушылары да қойылған талаптарға төселіп, күн сайын атқарылатын санитарлық шараларды да жаттап алды. «Кезекші сыныпта» оқитын бастауыш сынып оқушыларының ата-аналары балаларын мектеп ауласына кіргізіп жібергеннен кейін оларды сынып мұғалімі, мектеп медбикесі, кезекші әкімшілік пен кезекші мұғалімдер қарсы алады.
Мектеп медбикесі оқушының дене қызуын өлшеп, қолына антисептик сеуіп, маскасын ауыстырып, сыныпқа кіруіне рұқсат береді. Кесте бойынша кезекші сыныпта үш сабақ өтеді. Мектеп қабырғасында оқушылар арақашықтық сақтау, медициналық масканы ауыстырумен қатар оны дұрыс киюді, қолды антисептикпен жууды жаттанды түрде орындап отырады. Бүлдіршендер кішкентай болса да, үлкен адамдарға қарағанда жауапкершіліктері жоғары екенін сездірді. Талап бойынша сабақ аяқталғаннан кейін де оқушылардың дене қызуы өлшеніп, келесі сыныптың сабағы біткенше 15 минут көлемінде ата-аналары алып кетуі керек. Ата-аналар да ережелерді қатаң сақтап, балаларын уақытылы мектептен алып кетуге дағдыланып қалды.
Мұғалім ретінде баршаға осындай жауапкершілік жүктелген жағдайда ата-аналарға және оқушыларыма ризамын. Біздің болашағымыз – осы оқушылар. Ата-аналардың ел басындағы ауыртпалық кезеңді дұрыс түсініп, жауапкершілікпен қарағанына көңілім толады. «Жұмыла көтерген жүк жеңіл» демекші, мектеп пен ата-ана, оқушы – бәріміз бір болып жұмысқа кіріссек, қандай қиыншылық болса да жеңетінімізге кәміл сенемін.
Мәрзия БАЙМЕНОВА,
№115 ОМ бастауыш
сыныптар мұғалімі,
Қостанай қаласы
Я спросил у посла Японии, каким образом его страна сумела так быстро достичь высокой степени развития, стала играть в мире столь важную роль? Мне очень понравился ответ посла: «Японцы верили, что единственный способ поднять страну – это дать своим детям лучшее образование, чем они имели сами, самым важным для них было уйти от своего положения крестьян и получить образование. Поэтому в семьях огромные усилия прикладывались к тому, чтобы поощрять детей хорошо учиться в школе, чтобы они могли чего-то достичь. Из-за этого стремления постоянно чему-то учиться, через систему образования распространялись новые идеи из внешнего мира. Это одна из причин быстрого развития Японии».
Всевозможные разновидности книги как объекта не изменили ни её назначения, ни её синтаксиса за более чем пять веков.
Книга – как ложка, молоток, колесо или ножницы. После того, как они были изобретены, ничего лучшего уже не придумаешь. Вы не сделаете ложку лучше, чем она есть…
В XVI веке венецианскому печатнику Альду Мануцию пришла в голову великая идея сделать книгу карманного формата, которую гораздо легче возить с собой. Насколько я знаю, более эффективного способа перемещения информации так и не было изобретено. Даже компьютер со всеми его гигабайтами должен быть включен в сеть. С книгой таких проблем нет. Повторяю: книга – как колесо.